Geçiyor zaman, akıyor da durmuyor.

Saatler zalim, günler daha da zalim. Zalim, çünkü durması yok.

Zaman nasıl işlerse, bizim boynumuz kıldan ince kalır onun için.

Her sabah işe, hastaneye giden milyonlarca insan var. Hepsi bir yere yetişmeye çalışıyor.

Yetişmek zorundalar, çünkü biliyorlar ki zamanın affı yok. Yıllar geçip gittikçe çoğalan umutlar ve keşkeler aynı anda paralel devam ediyor. Çünkü insan zamanla anlıyor ne........

© Akasyam