İnsanlığın ilk dönemlerinde ihtiyaçlar sınırlı ve tedariki ise kolaydı.
Hayatını idame ettirebilmek için çok fazla şeye ihtiyaç duymaz, o öğün için karnını doyurduğunda başka kaygısı olmazdı. Para kavramı olmadığı için de değer, eder, fiyat, paha ve bedel gibi kavramlar da mevcut değildi. Daha sonraki dönemlerde ise ihtiyaçların karşılanması için sadece trampa, takas veya mübadele ile bu sorun halledilirdi.
Bunun yanında insan kişisel olarak örtünmenin dışında özel bir aksesuara da ihtiyaç duymazdı. İşin en güzel tarafı ise bütün bu olumsuzluklara rağmen insanlar mesut ve bahtiyar bir şekilde yaşamaktaydılar. Günümüzün en önemli hastalıkları olan; stres, sıkıntı, travma, depresyon ve gerginlik olmadığı gibi bunların ortaya çıkması için sebep de mevcut değildi.
Günümüzde ise bu kadar gelişme ve ilerlemeye rağmen ihtiyaçlar sınırsız ve doyum noktası da belli değildir. Bütün bu sınırsızlığa rağmen mutluluk ise........