Önemsememek, günümüzün en bitirici hastalıklarından birisi oldu. Keyfimiz kaçmasın diye önemli ya da önemsiz her şeyi umursamaz bir hal aldık. Çünkü, bizlere son zamanlarda yalnızca mutlu olmamız gerektiği dayatıldı. Ne yaparsak yapalım ne tür bir suç işlersek işleyelim veya hangi günaha girersek girelim yine de takmamamız gerekiyordu. Aldırış etmeden kaldığımız yerden keyif sürmeye devam edecektik. Manasız gülücüklerimizi yüzümüzden eksik etmeyecektik. "Aman boş ver" diyerek her türlü ayıbımızı örtecek, böylelikle sözüm ona güçlü bireyler olma yolunda adım adım ilerleyecektik. Başarısızlıklarımızı sürekli göz ardı edecek, hatalarımızdan zerre ders çıkarmayacaktık. Çünkü, aksi durumda yorulurduk. Mutlu olamazdık…
Evet, mutlu olmak önemliydi; ancak, bir şeyi atladık. Hayatta yeri geldiğinde disiplin, özeleştiri ve daha iyisi........