Vergi; kimi tanıma göre kazı bağırtmadan yolma tekniği, kimi tanıma göre de hükümetin elini vatandaşın cebine sokarak paramın bir bölümünü alma tekniğidir. Her iki tanım da burjuva kapitalizminin anlatımıdır ve yanlıştır.

Neden böyle bir başlık diye sorgulandığında, hem verginin gerekçesi, hem de bazı siyasilerin çaresizce vergiyi halka anlatma tavrı bence tam bir zekâ fakirliği göstergesidir de onun için! Çünkü bir devlet sisteminde vergi olur, fakat böylesi hiçbir teorik gerekçeye ve/veya mantıksal esasa dayandırılamayan bir vergi olamaz. Dolayısıyla bazı kamu görevlilerini ve Resmi Gazete sayfalarını işgal eden bu saçmalığın detaylarını sayıp dökecek değilim, çünkü bu bir Deli Dumrul Vergisi’dir, sadece yönetimin aczini dışa vurma özelliğinden başka bir niteliği de yoktur. Beşli çeteyi dizginleyemeyen, mega proje hisselerinden vazgeçemeyen, vatandaşa sormadan Düyun-u Umumiye benzeri gelecek nesilleri de taahhüt altına sokmuş olan bir iktidarın işleri bu aşamaya taşıdıktan sonra ne devleti bırakması (farkında olarak hükümeti demiyorum!), ne de halkın yakasını bırakması olasıdır! Ne var ki, bu durum halkın kendi elleriyle kendine çizdiği kaderdir. Kaderini tayin eden halkımız, şimdi de bankalara koşarak kredi limitini indirmeye çalışmaktadır. Diyelim ki, bu yıl limit aşılmadığından Deli Dumrul vergisinden kurtulundu, gelecek yıl fiyatlar yükseleceğine göre kartların limitinin yükseltilmesi de zaruret halini almayacak mıdır?

Herkes bilir ki, aklı başında bir devlet yönetiminde gelir, servet ya da harcamalardan vergi alınabilir. Her üç durumda da “Gelir Vergilemesi Sistemi”nin dayandırıldığı temel kaynak realize edilmiş, yani elde edilmiş nominal değerlerdir. Kredi kartı böyle bir varsıllığa karine olarak kabul edilebilir mi? Evet, kredi kartı harcama potansiyeline karine olarak kabul edilebilir, fakat birincisi harcamanın yapılması kesin olmayabilir, harcama yapıldığı anda ise, işleme giren maddeler üzerinden zaten KDV ya da ÖTV ödenmiş olduğundan, vergi bir Deli Dumrul vergisine dönüşür.

Değerli okurlarım, bir sistem olarak kapitalizmin çok net anlaşılabildiği iki durum söz konusudur. Bunlardan biri kriz dönemleridir, ikincisi ise finansal dünya pratikleri ya da zulmüdür. Finansal zulmü kavramı ile finansal teoriden söz etmiyorum (o da pek makbul değildir ya!), fakat olağanüstü (kasıtlı mı bilemiyorum!) karınca duası misali karmaşık sözleşmelerle yapılan kredi sözleşmeleri ile ilgili bizzat başımdan geçen bir olaydan söz etmek istiyorum.

Geçmişte bir dönemde bir bankadan ufak miktarda ihtiyaç kredisine başvurmuştum. Bazı kesintiler yapılıp, bakiye hesabıma geçirilmişti. Eve geldiğimde rahmetli eşim (ki, daima benden........

© 12punto