Ben demiştim |
Ben demiştim.
Haklı çıktım.
Demeyi hiç bir zaman gurur meselesi yapmak istemedim.
Peşinen söyleyeyim.
Garsonların yani emekçilerin aldığı bahşişi her zaman savundum.
Bahşiş kültürümüzde var.
İlk bahşişle tanışmam çocukluğumda sinemalara “girişte yer gösterene bahşiş ihtiyaridir” tabelasıyla başladı.
İhtiyari’nin sözlük anlamı isteğe bağlı’dır.
Bahşiş neymiş isteğe bağlıymış.
Ne zaman mekan sahipleri bahşisi gelir kapısı yaptılar, işte itirazım buna.
İlk önce bahşişti. Sonra hizmet bedeli oldu.
İşin rengi değişti.
Yemeğimizi yedikten sonra gönlümüzden kopan ile başladığımız bahşisin önce adı değişti.
Hesap pusulasının altına hizmet bedeli diye eklendi.
Hesabın altına neden eklendi?
Gelen hesaplar büyüdü. Kimsenin cebinde o kadar nakit taşımadığı için de ya az bahşiş verdi ya da masadan bahşiş vermeden kalktı.
Mekan sahipleri de baktılar ki bahşiş gelirleri azaldı.
Çareyi hizmet bedelinde buldular.
Hesaplar da kredi kartıyla ödendiği için alınan bahşişin de kdv’siydi gelir vergisiydi derken yarısı da devlete gitti. Alınan........