Merhabalar,

Fikri hür, vicdanı hür, güzel insanlar.

Sanatın aynasından bakmaya devam…

Sanatın aynasından bugün bize görünen,

Kopkoyu bir karanlık,

Yaklaşık bin yıl sürmüş bir karanlık,

Öyle bir karanlık ki,

Hiç bitmeyecekmiş gibi yaşanan…

Ama yine de;

İçinden hiç sönmeyen bir aydınlık doğurabilecek kadar güçlü bir karanlık,

Karanlıktan aydınlık doğar mı?

Dediğinizi duyar gibiyim…

Doğar tabi hem de bal gibi doğar,

İnsan aklı, sabrı, üretkenliği ve yaratıcılığı öyle yenilgi bilmez bir güçtür ki, tarih boyunca önünde hiçbir karanlık duramamıştır. Umutsuz olmayın…

İnsan yaşamına dair her şeyin dogmalarla belirlendiği, zamanın nerdeyse durduğu bir karanlık, Skolastik Çağ, Yani Orta Çağ,

Kilise tarafından Ontolojik varoluşuna doğuştan günahkârlık damgası vurulmuş insan gerçekliğiyle örüntülenmiş toplumsal yapı ve onun ürettiği dini-kültürel atmosfer,

Bu dönemde Antik Çağ sanat anlayışında olduğu gibi, güzel, iyi kavramıyla bir tutulmuş etik ile estetik iç içe geçmiştir.

Tabi burada kafanız karışmasın,

İyiden anlayacağımız şey,

Kilisenin kendine yonttuğu iyi, lütfen yanlış anlaşılmasın.

Yine bu dönemin düşünürlerine........

© 12punto