Küfürlerimizde, hakaretlerimizde bile vardır soy-sop takıntısı: ''P.ç'', ''kansız'', ''soysuz''. İnsanın soyunun etkisi eski insanlar için anlaşılır. Soyu olacak ki, kökü olacak ki insan erdem, ahlak sahibi olacak. Edep sahibi olacak. Bunlar yoksa, adeta köksüz, şirazesiz olur insan diye düşünmüş olmalılar.
Soy meselesi köklü bir inanç kokusu. Siyasetin, toplumsal yaşamın hemen her alanında var. Siyasette saltanat sürüyor. Mesleklerde de öyle.
Hele imparatorluklar çağında, soy çok önemli. Soy korunsun ve saltanat sürsün diye çocuk doğurmuş insanlar, çocuk öldürmüş fatihler.
Soy meselesi demokrasi öncesi çağın en mühim meselesi. İnsan o çağın insanı olunca soya tapar, küfrettiğine, düşmanına soysuz der.
O çağlarda soysuzların özlemi de soy sahibi olmaktır, soya karışmaktır. Gerçek soysuzluk budur maalesef: Soy sahibi olmayıp soya tapınmak.
Hanedan taraftarı nazarında en ağır kusurdur soysuzluk.
Hanedana karşı halkın, milletin sesi olanlarsa en başta soysuzlar için mücadele ederler. Ama çoğu zaman onlar........