Bir süredir YouTube’da karşıma eski iPod’larını kullanan "nerd"lerin videoları çıkıyor. Sayıları hiç az değil. Ve sadece teknik anlatım yapmıyorlar; düşünsel, kültürel ve duygusal bağ kuruyorlar. İtiraf edeyim, ilgimi çekiyor.

Kendime şu soruyu sordum: Neden bu kadar çok insan eski bir cihazı yeniden kullanmaya başladı? Sadece nostaljiyle açıklanabilecek bir durum değil bu. Bir yön değişikliği. Üstelik yalnızca müzik dinleme biçimimizle ilgili değil; teknolojiyle kurduğumuz bağın kendisiyle ilgili.

Sessizliğin Cazibesi

Bugünlerde her şey çok fazla. Uygulama çok, ses çok, dikkat az. Müzik bile sessiz bir fon olmaktan öteye geçemiyor. iPod ise bu akışı kesiyor. Bildirim yok. Anlık mesaj yok. Sosyal medya zaten yok. Sadece müzik var. Sadece senin seçtiğin, senin yüklediğin, senin zamanını bekleyen sesler.

Bu yüzden iPod'un dönüşü bir karşı duruş gibi. Ama bağıran bir protesto değil. Sessiz bir kopuş. Kiminle konuşmak istemediğini bilen bir tavır.

Seçmenin Ağırlığı

Spotify “senin için” çalma listesi hazırlıyor. Ama gerçekten senin mi o liste? Yoksa kâr maksimizasyonu amacıyla tasarlanmış bir öneri motorunun ürünü mü?

iPod'da her parça senin kararınla orada. Aradın, buldun, yükledin. Belki eski bir........

© 12punto