Pitanje granica predstavlja važan aspekat svih oblika identiteta, uključujući državni, individualni, etnički, verski, kulturološki i lingvistički. U tom kontekstu, geografski toponimi često služe kao referentne tačke za precizno definisanje i uvažavanje granica.
Često su ove granice određene prirodnim elementima kao što su reke, planinski vrhovi ili doline. Opšte je poznato da reka Sava predstavlja istorijsku granicu i transgresiono – regresioni frontijer velikih alohtonih imperija. Danas aktuelna državna granica i linija rasporeda domicilnih naroda, često se navodi kao južna linija do koje bi se prostirao germanski mitteleurop – ski i/ili velikomađarski projekat, a, s druge strane, se identifikuje kao krajnja severna granica orijentalnog nasleđa i neoosmanskog ekspanzionizma.
Geopolitički, reka Sava se artikuliše i kao navodna duhovna međa napredne „srednjoevropske kulture“ i zaostalog „balkanskog juga“. [1]
Reka Sava se odlikuje velikim brojem pritoka, približno 250, a među njima, njena prva veća desna pritoka, reka Kupa, isto tako pokazuje značajne geopolitičke karakteristike. Iako često zaboravljena, reka Kupa je tokom istorije, kao i u aktuelnom momentu služila i služi kao granica država i predstavlja nedovoljno vrednovan geostrateški i geopolitički vektor u regionu severozapadnog Balkana. U nastavku će biti detaljnije razmatrani ovi aspekti.
Kupa ističe iz malog Kupeškog jezera nedaleko od sela Razloge u Gorskom Kotaru (Hrvatska), planinskom zaleđu severno – jadranskog Riječkog zaliva, a uliva se u pomenutu Savu kod grada Siska (pripada Crnomorskom slivu), dužina toka iznosi 296 km, a površina sliva iznosi 10.458 km2.
U........