Εκείνο το οποίο µε έχει διδάξει η τοπική πολιτική ζωή του θεσµού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στα Χανιά είναι ότι στην πολιτική πρέπει να πολιτεύεσαι µε τα όπλα της πολιτικής.
Ονόµατα δεν λέµε, “µυστικά δεν αποκαλύπτουµε, αλλά στην πολιτική για την πόλη δεν ψάχνουµε συγκρούσεις αλλά λύσεις”.
∆ιότι όταν αενάως υπόσχεσαι για τη ∆ηµοτική Αγορά, µάλλον δεν ψάχνεις λύσεις.
Μάλλον προϊδεάζεις για συγκρούσεις.
∆εν ξέρω καν, αν αυτό είναι πολιτική.
Υπάρχουν άλλοι πιο αρµόδιοι… για να το απαντήσουν αυτό.
Πιστεύω ότι κάποτε ο δηµόσιος διάλογος στα Χανιά πρέπει να ωριµάσει.
«Τι έχεις Γιάννη; – Τι είχα πάντα!»
Με τη ∆ηµοτική Αγορά υπάρχει ένα αδιαµφισβήτητο γεγονός.
Όσο κι αν είναι “αγαθές” ή “δόλιες” οι προθέσεις τους, µέχρι να µάθουµε τι συµβαίνει, µπορεί να το έχουµε ξεχάσει.
Μπορεί όµως και να µην το ξεχάσουµε, αφού σχεδόν κάθε µέρα περνάµε έξω από το γιαπί.
Μάλλον η θυµατοποίηση πιστεύουν οι αρµόδιοι ότι τους προστατεύει.
Έτσι πιστεύουν ότι µεταβολίζουν την ενεργό πολιτική συνείδηση σε “ιστορικό τραύµα”.