Türkiye'nin yapacağı muhakkak ki çok şey vardır. Fakat, önce yakın tarihimizin çok iyi incelenmesi gerekmektedir. Çünkü tarihlerini iyi bilmeyenlerin karşılaşacakları zorlukları aşmaları o kadar da kolay değildir. Bırakınız Türkiye'nin 1838 Balta Limanı Antlaşmasıyla imzaladığımız Serbest Ticaret Antlaşması'nı büyük bir bağlılıkla uyguladığı I. Dünya Harbi'ne kadar olan dönemi; Atatürk'ün ölümünden sonra tekrar hayata geçirilen bu sistemin nasıl uygulandığı ve hangi ekonomik yıkımlara yol açtığı milletimize çok iyi anlatılmalıdır.
Türkiye millici bir ekonomi modeli uygulamaya başlamadan önce, buna kimlerin karşı çıkacağını da çok iyi hesaplayarak ona göre tedbirlerini almalıdır.
Kafalara yerleştirilen bir önyargı var. Bunun yıkılması o kadar da kolay değildir. Dünya, yüzyıllardır, Serbest Piyasa Ekonomisi ve onun olmazsa olmazı olan çok partili Demokrasi uygulamasının (bu şekliyle) milletlerin kalkınmalarının ve yaygın bir refaha kavuşmalarının yegâne yolu olduğu masalına inandırılmıştır.
Sanki, dünya kurulduğu tarihten bu yana bu şekilde yönetiliyormuş gibi, insanlar ve özellikle aydınlar buna inanmaktadır. Tabiî, bunun propagandasını yapan, içlerinde Batı hayranı aydınların, siyasetçilerin, üniversite akademik kadrolarının, medyanın, Batı güdümlü bir eğitim sisteminin bulunduğu dev bir propaganda aygıtının varlığı da unutulmamalıdır. Fakat, karşımızda ne kadar güçlü bir kitle olursa olsun, kazanmamızın mümkün olduğu ve bu uğurda çekeceğimiz sıkıntıların buna değeceği de unutulmamalıdır.
Çinli askerî stratejist Sun Tuzu'nun söylediği gibi, eğer düşmanının gücünü ve kendi gücünü iyi biliyorsan bütün savaşları kazanabilirsin. Düşmanının gücünü yeterince bilmemekle birlikte, kendi gücünü iyi biliyorsan iki savaştan birini kazanabilirsin!
Demek ki ne yapacağız? Önce tarihimizi doğru bir şekilde öğreneceğiz.
Osmanlıyı Reformlarla Yıktılar!
Osmanlıyı reform yapmaya zorlayan devletlerin amacı, bu reformlarla güçlenecek olan Osmanlı tebaası azınlıkları kendi kontrollerine almaktı. Yoksa bunların, Osmanlı'nın modern bir devlet olması gibi bir arzuları yoktu. Nitekim, 28 Mayıs 1879 tarihinde, İngiliz Sefiri Layard'ı akşam yemeğine davet eden Sultan Abdülhamid, İngiltere'den malî yardım talebi için gerekli projelendirme........

© Yeşilgiresun