Andrew Mango Hatay meselesi hakkında şu değerlendirmeyi yapmaktadır:
“6 Ocak 1937'de Türk basını Cumhurbaşkanının şimdilik Konya'ya kadar gitmek üzere İstanbul'dan ayrıldığını, diğer Bakanlar ve Genelkurmay Başkanı'nın kendisiyle Eskişehir'de buluşacakları haberini verdi. Resmî açıklamanın başlığı 'Kendi haklarımızı korumaktan âciz değiliz. Eğer izzet-i nefsimizi müdafaa mecburiyeti bizi harp hâline koyarsa, mesuliyet Fransa'ya intikal etmiş olacaktır' biçimindeydi. İnönü paniğe kapıldı. Fransa içerde ve dışarıda sorunlar yaşamaktaydı. İskenderun yöresindeki gücü çok zayıftı, ama, Fransa ile çatışmaya girmek Türkiye'nin yararına olmazdı. Atatürk askerî harekât seçeneğinden vazgeçti ama, İstanbul'da partiye bağlı bir gazetede Fransa'ya karşı düşmanca makaleler yayımlanmaya başladı. İstanbul'un tanınmış kafelerinden birinin adını Hatay olarak değiştirdi. İngiltere'nin de arabuluculuk çabalarından sonra, nihayet, Fransa pes etti. 29 Mayıs 1937'de, Milletler Cemiyeti, sancağın (Hatay'ın) ayrı bir oluşum olmasına karar verdi. Atatürk'ün Mersin ve Adana ziyaretlerinden sonra (19 Mayıs 1938), Fransa bir ödün daha verdi ve 5 Temmuz 1938'de bir Türk birliği sancağa girdi. Ardından seçimler yapıldı ve 40 sandalyenin 22'sini Türkler kazandı. Atatürk, Fransa'nın 23 Haziran 1939'da Hatay'ı Türkiye'ye bıraktığını görecek kadar yaşayamadı” (“Mango, “Atatürk”, s. 583)../…
Atatürk Bayar'ı İnönü'ye Tercih........

© Yeşilgiresun