Kim hayal âleminde güzel bir ülke kursa..

Daha güzeldir ondan, tarihî yeşil Bursa!.

Bir zamanlar ki Bursa işgal altında iken..

O günler, ah, saçlarım oluyor diken diken!.

Şehrin yeşil çehresi değişmişti bir o gün.

Çehreleri sarmıştı endişe, keder, hüzün!.

“Ey Osman kalk, yurdunu gör!” diyen o meş’um ses..

Venizelos’un oğlu, o kudurmuş Sofokles!.

Ayağını “Osman”ın kutlu kabrine vurmuş..

Yurdu ayak altında görünce, tam kudurmuş!.

Mâtem tutan şehirde, düşman gezmiş neş’eli..

Dolaşmış pak göğsünde kara nâmahrem eli!.

Vatanın evlâtları intikamla dolunca..

Kan, bardağı taşıran son bir damla olunca..

“Osman”a baş kaldıran düşman rezil, kahrolmuş..

Anadolu ve Balkan, Yunan’a mezar olmuş!.

Bursa saltanatına olamamışlar vâris..

Ne Rusya, ne Avrupa; ne Moskova, ne Paris!.

Bursa, başlı başına türbesidir mâzinin..

Hâlâ payitahtıdır şanlı Osman Gazi’nin!.

Madde ile mânânın yoğrulduğu bu şehir..

Yeniden bir tarihin doğrulduğu bu şehir..

Tek bir karış yer yok ki, olmasın secde yeri..

Dinle kalb kulağıyla, gelir zikir sesleri..

Taşında toprağında hâlâ hâkimdir mânâ..

Her zerresinden zikir yükselir âsumâna..

Tâ arşa yükselirken yüksek minârelerden..

Ezanları duyarsın, dinle, tâ nelerden!

Düşün! Hanlar, türbeler, camiler kime âit?

Düşün! İddiâmıza bunlar en canlı şahit!.

Bir tarih burcu burcu, levha levha okunur..

Haşmetli minâreler göklere çekerken sur!.

Mâneviyat asrının aynası Ulu Câmi..

Niğbolu Zaferinin yâdigârı bu câmi!

Kurulmuştur Yıldırım Bayezid’in va’diyle..

Hâlâ yaşıyor onun unutulmaz yâdiyle!.

Ulu Câmi önünde bugünü “hiç” sayarsın..

Katılaşmış kalpleri taş yerine koyarsın..

Baktıkça bu esere küçülür, utanırsın.

Mermerlerinde gezen karıncasın sanırsın!.

Bir tarihtir okunan, câminin her taşında..

Altı yüz yıllık eser hâlâ gençlik yaşında!.

Ölür mü, mânâ ile kàim olan bir eser.

Ömrü bitmez; bitmeden, dünyanın ömrü biter!

Murâdiye ufkunda Murad Hüdâvendigâr..

Yeşil’de Yeşil Türbe, sonra Emir Sultan var..

Bursa maddî mânevî sultanlar diyârıdır..

Tarihin bir ebedî ulu yâdigârıdır!.

Cennetlerin yerdeki müjdesi Yeşil Türbe!

Al bizi mâneviyat iklimine götür be!

QOSHE - TARİHİN TÜRBESİ: BURSA - Mikail Yaprak
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

TARİHİN TÜRBESİ: BURSA

13 58
30.04.2024

Kim hayal âleminde güzel bir ülke kursa..

Daha güzeldir ondan, tarihî yeşil Bursa!.

Bir zamanlar ki Bursa işgal altında iken..

O günler, ah, saçlarım oluyor diken diken!.

Şehrin yeşil çehresi değişmişti bir o gün.

Çehreleri sarmıştı endişe, keder, hüzün!.

“Ey Osman kalk, yurdunu gör!” diyen o meş’um ses..

Venizelos’un oğlu, o kudurmuş Sofokles!.

Ayağını “Osman”ın kutlu kabrine vurmuş..

Yurdu ayak altında görünce, tam kudurmuş!.

Mâtem tutan şehirde, düşman gezmiş neş’eli..

Dolaşmış pak göğsünde kara nâmahrem eli!.

Vatanın evlâtları intikamla dolunca..

Kan, bardağı taşıran son bir damla olunca..

“Osman”a baş kaldıran düşman rezil, kahrolmuş..

Anadolu ve Balkan, Yunan’a mezar olmuş!.

Bursa........

© Yeni Asya


Get it on Google Play