“Tahavvülat-ı Zerrat (yani zerrelerin değişikliğe uğraması ve hareketliliği) Nakkaş-ı Ezelinin kalem-i kudreti, kitab-ı kâinatta yazdığı ayat-ı tekviniyenin (kâinata ait olan ayetlerin) hengâmındaki ihtizazatı ve cevelanıdır.”

Buna göre, bütün zerreler kıyamete kadar yapacakları vazifeleri almışlardır.

Kâinatta zerreler âleminde âleminde hiçbir işin aksamadığını görmek mümkün. Yani kendilerini yaratanın emirleri dışında çıkmadıklarından bu da onların ibadeti oluyor.

İnsan, arz, kâinat âleminde apaçık görülen bu özelliklerden anlaşılıyor ki; her şey bir elden çıkıyor. Bu muti askerler kendi hususi lisanları ile o “BİR”e itaat ediyor, O “BİR”e ibadet ediyor. Her şeyi içinde barındıran ve kıyamete kadar her an hükmünü........

© Yeni Asya