Üstad Bediüzzaman, ”Bu zamanda tahribât ve menfi cerayan dehşetlendiği için, takvâ bu tahribâta karşı en büyük esastır. Farzları yapan, kebireleri terk eden kurtulur.” (Kastamonu L. s.106) diyerek kurtuluş çarelerini göstermiştir.

Eşref-i mahlûkat olarak en üstün değerde yaratılan insan, akıl, kalp ruh, şuur ve latifeler gibi vasıfları ile yaptığı işlerden mesul tutulmuştur. İmanla İslam’ın gösterdiği hayır yolunu tercih etmesi, sırat-ı müstakim de........

© Yeni Asya