Τους προβληµατίζει γιατί εκείνος είναι και µε την Αριστερά και µε το κεφάλαιο. Διατυµπανίζει τον προοδευτισµό του φωνάζοντας ταυτόχρονα το «Πιστεύω». Αυτοσυστήνεται ως ηγεσία ικανή να φέρει την πολιτική ανατροπή αλλά διαφηµίζει το ιλουστρασιόν λαϊφστάιλ του µέσα από τα νέα µίντια και τα πλατό του infotainment. Οι εκλογολόγοι, που πάντα υπογράµµιζαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατόρθωσε να αποκτήσει τον µηχανισµό ενός κόµµατος εξουσίας ακόµη και την περίοδο της κυβερνώσας Αριστεράς, επισηµαίνουν ότι τώρα έχει µόνο τον Κασσελάκη. Η εικόνα της αξιωµατικής αντιπολίτευσης είναι η δική του και κανένας άλλος δεν χωράει στο πλάνο. Σύµφωνα µε τη θεωρία του πολιτικού µάρκετινγκ, η έµφαση στις αρχηγικές προσωπικότητες επιτρέπει στα κόµµατα να θέτουν στο εκλογικό σώµα προσωποποιηµένα διληµµατικά ερωτήµατα, τα οποία γίνονται ευκολότερα κατανοητά. Η µέθοδος δεν έχει σίγουρη επιτυχία, όµως. Για να δουλέψει, κατά την άποψη ανθρώπων που έχουν τρέξει προεκλογικές εκστρατείες, πρέπει τα χαρακτηριστικά του προφίλ που λανσάρουν οι επικεφαλής να µην είναι θολά. Γιατί όποτε είναι, υπάρχει κίνδυνος ο αρχηγός να φανεί ανειλικρινής και να µην πείσει τελικά κανένα από τα διαφορετικά µεταξύ τους ακροατήρια που επιθυµεί να προσεγγίσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ