Σε ένα πρωτάθλημα όπως το δικό μας, στο οποίο για να κάνεις πρωταθλητισμό απαγορεύεται να χάνεις βαθμούς με τις ομάδες που βρίσκονται από την πέμπτη θέση και κάτω, το στραβοπάτημα του ΠΑΟ με τη Λαμία είναι σημαντικό. Η ισοπαλία με 2-2 ήρθε σε ένα παιχνίδι στο οποίο ο Παναθηναϊκός αγωνίστηκε με παίκτη παραπάνω για πάνω από 60 λεπτά, προηγήθηκε με 2-1 και είχε τριάντα λεπτά στη διάθεσή του να βρει το γκολ της νίκης μετά την ισοφάριση της Λαμίας με τον Τσιλούλη. Πέρα από γκρίνιες για τη διαιτησία του Ζαμπαλά, που όντως διηύθυνε το ματς σαν να δίνει εξετάσεις, ο ΠΑΟ πλήρωσε κυρίως δικά του λάθη, όπως την αστοχία των παικτών του όταν έφταναν σε θέση βολής, αλλά και τις αδυναμίες που φάνηκαν στην άμυνα, και ήταν και άτυχος αφού είχε δύο δοκάρια και έχασε δύο ποδοσφαιριστές (τον Βέρμπιτς και τον Χουάνκαρ) από μυϊκά προβλήματα. Τότε, γιατί φώναζε στο τέλος ο Γιάννης Αλαφούζος; Νομίζω ότι η δήλωσή του δεν είχε να κάνει με το ματς, αλλά με το γεγονός πως βλέπει όλα όσα φοβόταν να γίνονται πράξη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ