Δεν είναι η πρώτη φορά που τίθεται το ερώτημα: γιατί κάποιοι επιμένουμε να χτυπάμε τις καμπάνες για ζητήματα κράτους δικαίου που δεν φαίνονται να ενδιαφέρουν το κοινωνικό σώμα και δεν αλλάζουν τους πολιτικούς συσχετισμούς; Μήπως αυτή η ευαισθησία είναι υπερβολική, οφείλεται σε επαγγελματική διαστροφή ή, ακόμα χειρότερα, υποκρύπτει σκοπιμότητες; Για μια ακόμη φορά δίνω την ίδια απάντηση: σε ζητήματα δημοκρατίας και κράτους δικαίου δεν χωρούν εκπτώσεις, δεν έχει επιρροή η διάχυτη κοινωνική εντύπωση, η θέση στον πίνακα προτεραιοτήτων που βγαίνει μέσα από δημοσκοπήσεις. Δεν χωρεί επίσης «επιείκεια» έναντι της εξουσίας, ακόμα και σε δύσκολους καιρούς, ακόμα και αν η κυβέρνηση τα πάει καλά σε άλλα μέτωπα, ακόμα και αν το «σκάλισμα» εκθέτει τη χώρα μας διεθνώς, ακόμα και αν υπάρχουν μεγαλύτερα προβλήματα. Η αναζήτηση της αλήθειας και των ευθυνών, η στηλίτευση όσων σφάλλουν ή παρανομούν αποτελεί δημοκρατική υποχρέωση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ