Diğer

26 Aralık 2023

40 yıl olmuş. 40 yıldır olmuş. 40 yıldır sürmüş. 40 yıldır bitmemiş, bitememiş, 40 yıldır aynı acılar, aynı çözümsüzlük.

Tam 40 yıl olmadı. Dilerseniz, "henüz dolmadı" dersiniz!

15 Ağustos 1984. "PKK'nın ilk saldırısı" diye bir milat var kanlı arşivde.

Bakın, karıştırmayalım, "Kürt sorunu"nun miladı değil bu. "Kanlı, acı, binlerce ölümle" sadece fark edilmediği, aynı zamanda toplumu yardığı, "yaygın terör ve derin terörle mücadele"yle insanların kaybedildiği, çocukların katledildiği, köylerin yakıldığı, binlerce asker ve polis ve devlet görevlisinin hayattan koparıldığı, katbekatı "terörist genç"in "etkisiz hale getirildiği" ve sadece Kürt Meselesi değil aynı zamanda Devlet Meselesi olan bir kan ve gözyaşı tarihi.

Kenan Evren, Turgut Özal, Süleyman Demirel, Erdal İnönü, Tansu Çiller, Murat Karayalçın, Deniz Baykal, Necmettin Erbakan, Mesut Yılmaz, Devlet Bahçeli, Bülent Ecevit, Yıldırım Akbulut, Ahmet Necdet Sezer, Abdullah Gül… Ahmet Davutoğlu, Binali Yıldırım…

Ve 21 senedir Başbakan, Cumhurbaşkanı, Başkan, tek adam olarak Tayyip Erdoğan.

Cumhurbaşkanı, başbakan, başbakan yardımcısı, koalisyon ortağı olup bu ülkeyi yönettiler, sorunları çözmekten sorumlu oldular, bu ülkenin acılarını dindirmek, kanı durdurmak, çıkış bulmak onların bazen çok yetkili, bazen kısmen etkili göreviydi.

40 senede 20'li yaşlarda binlerce genç, onlar bu devleti yönetirken yok oldu.

Binlerce hatta on binlerce ana baba, şehit evlatlarının, kayıp evlatlarının, yok edilen canlarının acısını yaşadı.

Binlerce, on binlerce evlat, kayıp babaların, anaların, kardeşlerin yok edildiği bir dünyada doğdu, büyüdü, yaş aldı, gözlerinde yaş kaldı.

Hep nutuklar dinledik, hep acıyı bal eyledik, hep devlet büyüktü ve öte yanda hep silah sıkmak kutsaldı.

Devlet milleti "terörle mücadele" şartlarıyla adeta rehin aldı… PKK Kürtleri rehinesi saydı.

Haysiyet mücadelesi dendi, seri cinayetler ve sayısız katliamla namlunun ucuna yapıştı…

Ölen de öldüren de genellikle sıvasız hanelerin çocuğuydu. Nüfuzlunun vesairenin evladı silahtan kaçırıldı, askerlikten sakındı, bedelliye para saydı çoğu ve öte yanda dağa da verilmedi başka türlü.

Türk, Kürt, Sünni, Alevi ve kim olursa olsun, halkın anlaması gereken önemli iki denklem vardı:

İnsanın insanı ezdiği, insanın insanı kırdığı, din ve milliyet tahakkümünün başka inançlar veya etnisiteler üzerinde esip gürlediği ve bununla mücadelenin de yine aynı zemine saplandığı bir çıkmaz var…

Sıvasız hanelerin çocukları aynı topraklarda, benzer şartlarda hırpalanan, lakin bir ötekine nefretle büyüyen ve nihayetinde toprağa düşünce bir diğerine karışan evlatlardır.

Bizim anlamamız gereken de şu:

Terör var, terörist var, devlet ve terörle mücadele dediği şeyler var.

Lakin bu ülkede başka çabalar da oldu.

"Milat" denen saldırı kendi döneminde olan Turgut Özal öyle ya da böyle bir çözüm tasavvuruna girdi.........

© T24