Η τραμπούκικη επίθεση εναντίον των δύο τρανς ατόμων στην πλατεία Αριστοτέλους το περασμένο Σάββατο προκάλεσε το γενικό αποτροπιασμό. Για την ακρίβεια, προκάλεσε ένα κύμα δημόσιας καταδίκης γιατί όλοι γνωρίζουμε ότι δεν είναι λίγοι όσοι σε ιδιωτικές συνομιλίες χλευάζουν τους ομοφυλόφιλους και επιχαίρουν για τις ομοφοβικές επιθέσεις. Η μαζική συγκέντρωση ενάντια στην ομοφοβική βία που πραγματοποιήθηκε στην πλατεία Αριστοτέλους το επόμενο βράδυ, έδειξε ότι η κοινωνία της Θεσσαλονίκης έχει ισχυρές αντιστάσεις στο μίσος, το φασιστικό τραμπουκισμό και το σκοταδισμό. Έδειξε επίσης πόσο γραφικά είναι τα διάφορα περί «φασιστούπολης» που ακούγονται σε ανάλογες περιπτώσεις -λες και ο φασισμός είναι χωροταξικό ζήτημα.
Η δημόσια συζήτηση για τον τραμπουκισμό της Θεσσαλονίκης εξετράπη πολλές φορές σε γενικόλογες αναλύσεις περί κοινωνικών αιτίων και προβληματικής διαπαιδαγώγησης από τις οικογένειες. Αυτές οι γενικόλογες αναλύσεις δεν είναι κατ’ ανάγκη εσφαλμένες. Όντως το έγκλημα έχει κοινωνικές αιτίες -κάτι που συνήθως λησμονείται όταν η αυστηροποίηση των ποινών παρουσιάζεται ως πανάκεια για την πάταξη της εγκληματικότητας. Επίσης, είναι ορθό ότι τα παιδιά που υφίστανται βία στο οικογενειακό περιβάλλον τους ή έχουν γονείς που υιοθετούν ομοφοβικές και ρατσιστικές στάσεις, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να ακολουθήσουν αντικοινωνικές συμπεριφορές.
Ωστόσο, η επίκληση στη δημόσιο διάλογο γενικών παραγόντων ως αιτίων των κοινωνικών παθογενειών, μπορεί να λειτουργήσει αποπροσανατολιστικά. Η συζήτηση για τις γενικές αιτίες μπορεί να οδηγήσει σε απόκρυψη των συγκεκριμένων ευθυνών. Στην περίπτωση του τραμπουκισμού της πλατείας Αριστοτέλους ακούσαμε πολλά για την κοινωνία και την οικογένεια, αλλά λίγα ελέχθησαν για το ότι:
Για τη διασπορά του ομοφοβικού λόγου η εκκλησία φέρει τη δικιά της βαρύτατη ευθύνη. Η ίδια εκκλησία που έμεινε ένοχα σιωπηλή κατά τη διάρκεια των μεγάλων μνημονιακών δεινών του ελληνικού λαού, άστραψε και βρόντηξε εναντίον του γάμου των ομόφυλων, ρίχνοντας το ανάθεμα στην ομοφυλοφιλία. Η εκκλησία επί της ουσίας απέρριψε ηθικά μια ολόκληρη ομάδα ανθρώπων, μην αναγνωρίζοντάς της καν το αναφαίρετο δικαίωμα στην αγάπη, έτσι όπως την επιλέγει καθένας και καθεμιά. Ένας οργανισμός που επαγγέλλεται την ενότητα και την ειρήνη, συνέβαλε στην όξυνση της έντασης και την ενίσχυση των διακρίσεων, με έναν λόγο ο ο οποίος στον πυρήνα του ήταν σκοταδιστικός.
Ανάλογο σκοταδιστικό χαρακτήρα είχε και η επιστολή του μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Φιλόθεου προς τη γενική διευθύντρια του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης Ελίζ Ζαλαντό με την οποία της ζήτησε να ασκήσει λογοκρισία στην ταινία Αδέσποτα Κορμιά της Ελίνας Ψύκου. Και σε αυτήν την περίπτωση, η κίνηση της εκκλησίας λειτούργησε νομιμοποιητικά για τους ακροδεξιούς που κάλεσαν συγκέντρωση εναντίον της ταινίας. Φαίνεται ότι η εκκλησία έχει κάνει την επιλογή της συμπόρευσης με την (άκρα) Δεξιά του Κυρίου, τοποθετούμενη στη λάθος πλευρά της Ιστορίας.
Αντιθέτως, στη σωστή πλευρά της Ιστορίας στέκονται όσες-οι στέκονται στο πλευρό των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, όσες και όσοι υπερασπίζονται στο δρόμο την ελευθερία της έκφρασης και το δικαίωμα όλων στην αξιοπρέπεια, όσες και όσοι αρνούνται έμπρακτα τον σκοταδισμό.
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Nikkei Editorial
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
visit website
