Στη λογική βάση των δυο νομοθετημάτων που προωθεί η κυβέρνηση (για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και για τις αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα και στην Ποινική Δικονομία) συναντούμε μια δομική ομοιότητα: Αντί οι ιθύνοντες να στηρίζονται στην οικοδόμηση εμπιστοσύνης με τον πολίτη, στην τεκμηρίωση και στη συνεννόηση με εργαλεία τη γλώσσα και τα κοινώς αποδεκτά νοήματα του νόμου, αποφεύγουν τη γνώμη των ειδικών και αερολογούν.

Η πρώην Αντιπρόεδρος του ΣτΕ κ. Μ. Καραμανώφ σε πρόσφατη ομιλία της*, αναφερόμενη στο νομοθέτημα που επιχειρεί σήμερα να εισαγάγει παρά το Σύνταγμα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ήταν εύστοχη και σαφής: «Απαγορεύω» σημαίνει «απαγορεύω» και «αποκλειστικά» σημαίνει «αποκλειστικά». «Νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου» δεν μπορεί να σημαίνει ούτε κρατικό ούτε ιδιωτικό νομικό πρόσωπο, και στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν μπορεί να σημαίνει ιδιωτικά πανεπιστήμια. Θυμήθηκε και τον Ηράκλειτο: Καθαρά και ξάστερα (κι ας τον έλεγαν σκοτεινό) βεβαίωνε ο φιλόσοφος, πως «τα πάντα ρει» σημαίνει «ουδέν μένει», όχι τίποτε δεν κινείται. Πάντως η λέξη «ποτάμι» δεν μπορεί να σημαίνει ούτε θάλασσα ούτε βουνό, τόνισε η κ. πρώην Αντιπρόεδρος. Ακριβώς τα ανάλογα υποστηρίζουν για το άρθρο 16 του Συντάγματος σε........

© news247