Η κουμπάρα μου η Γωγώ, μένει σε μια δύσκολη περιοχή των Εξαρχείων. Για να καταλάβετε, μέχρι πριν από λίγα χρόνια είχε ακριβώς κάτω απ’ το σπίτι της πιάτσα διακίνησης και χρήσης σκληρών ναρκωτικών. Επί Καμίνη αυτά, που είχε κάνει ποτηρόπανο τη συνοικία. Επί Μπακογιάννη, αδειάστηκε και κάνας κάδος σκουπιδιών, πλύθηκε και κάνα πεζοδρόμιο, αλήθειες να λέμε. Φύγανε και οι ταλαίπωροι, ιστορίες του ρήαλ εστέητ είν’ ετούτες, συμπτυχθήκανε όπως τα στρατιωτικά σώματα και μετακομίσανε στο γνωστό «χωριό» πάνω απ’ την πλατεία Καραϊσκάκη. Ζωή σ’ ελόγου μας…
Λέγαμε όμως για την κουμπάρα και τη δύσκολη περιοχή της κατοικίας της. Τόσο δύσκολη, ώστε τα περισσότερα μαγαζιά είχαν βάλει λουκέτο και μόλις πριν από κάνα χρόνο άρχισαν ένα δύο να ξανανεβάζουν ρολά. Αισιοδοξία, ελπίδα, ταρατατζούμ. Κι ένα τηλέφωνο χτες το πρωί, όπου μου έλεγε η Γωγώ ότι σε δύο κλειστά από καιρό μαγαζιά πλάι στην είσοδο της πολυκατοικίας της ακούγονται σφυριές τις τελευταίες ημέρες. Αισιοδοξία, ελπίδα, αχ τι καλά, θα ανοίξουν καταστήματα, θα περνάει κόσμος, τι όμορφα, άλλο που δεν θέλουμε, μπράβο.
Καλά ως εδώ; Καλά ως εδώ.
Έλα, όμως, που η κουμπάρα είναι γατόνι δημοσιογραφικό (τα έχει γράψει τα χιλιόμετρά της στον ΔΟΛ και αλλού) και πλησίασε να δει την άδεια «εργασιών περιορισμένου εύρους» που είχε θυροκολληθεί σε ένα από τα μαγαζιά. Και διάβασε τι έγραφε και με πήρε αμέσως:
«Έλα ρεπόρτερ, δεν θα πιστέψεις τι είδα», μου φώναξε στη γραμμή.
«Τι είδες ρε φιλενάδα;», τη ρώτησα εγώ.
«Έγραφε το χαρτί στα ρολά του μαγαζιού, ότι οι εργασίες γίνονται για μετατροπή του από κατάστημα σε οικία», συνέχισε η κουμπάρα.
«Μαγαζί ισόγειο να το κάνουν σπίτι, πωτς γκένεν αυτό;», απόρησα εγώ.
«Και μιλάμε τώρα», επέμεινε η κουμπάρα, «για μαγαζιά τριαντακάτι τετραγωνικά, άνευ τουαλέτας, ίσα ίσα μια παροχή νερού είχαν αυτοί το ξέρω. Για να πάνε προς νερού τους, έρχονταν στην πολυκατοικίας μας, που έχει βεσέ στην είσοδο. Τι διάολο κατοικία θα στήσουν εκεί μέσα και ποιος θα μένει, δεν μπορώ να το καταλάβω».
«Κάποιο κόλπο του airbnb, θα είναι», της είπα, «κάτσε λίγο να το ψάξω…»
Κλείσαμε το τηλέφωνο, θυμήθηκα που διάβασα ένα ρεπορτάζ των λονδρέζικων Times ότι οι Ισπανοί καταργούν τις golden visas για ν’ ανακουφίσουν την κτηματαγορά τους από τις εξωτερικές πιέσεις, αναρωτήθηκα μήπως εκεί κρύβεται το μυστικό, πάμε στο γκουγκλάκι δια τα περαιτέρω. Και πήγα και διάβασα τα σχετικά ρεπορτάζ που γράφανε:
«Στην Περιφέρεια Αττικής, τις Περιφερειακές Ενότητες Θεσσαλονίκης, Μυκόνου και Σαντορίνης και στα νησιά με πληθυσμό πάνω από 3.100 κατοίκους, η αξία της ακίνητης περιουσίας που πρέπει να κατέχει ο ενδιαφερόμενος αυξάνεται στις 800.000 ευρώ. Στις υπόλοιπες περιοχές της χώρας η αξία της ακίνητης περιουσίας διαμορφώνεται στις 400.000 ευρώ».
Καλά ως εδώ; Μια χαρά ως εδώ.
Τι έγραφε, ωστόσο, λίγο παρακάτω:
«Για κτίρια που έχουν σήμερα διαφορετική χρήση και μετατρέπονται σε κατοικίες, το ελάχιστο ύψος επένδυσης διαμορφώνεται στις 250.000 ευρώ. Η μετατροπή της χρήσης πρέπει να έχει ολοκληρωθεί πριν από την υποβολή του αιτήματος για τη χορήγηση της άδειας διαμονής».
Κι έτσι λύνονται όλες οι απορίες αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες για το πώς το πάρτυ συνεχίζεται, ενώ έχουμε ανακοινώσει ότι θα τερματισθεί. Ελληνικό δαιμόνιο κυρίες και κύριοι και τράβα εσύ να φορτώσεις ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι σου. Ούτε τσίγκο δεν θα βρεις, ούτε ελενίτ, σε χαρτόκουτο θα καταλήξεις να αγωνιάς πότε θα βρέξει και θα σε πάρουν τα ζουμιά…
Ακολουθήστε το Newpost.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, στο Newpost.gr
Οι ομορφιές της golden visa και τα κορόιδα οι Ισπανοί
17
12
12.04.2024
Η κουμπάρα μου η Γωγώ, μένει σε μια δύσκολη περιοχή των Εξαρχείων. Για να καταλάβετε, μέχρι πριν από λίγα χρόνια είχε ακριβώς κάτω απ’ το σπίτι της πιάτσα διακίνησης και χρήσης σκληρών ναρκωτικών. Επί Καμίνη αυτά, που είχε κάνει ποτηρόπανο τη συνοικία. Επί Μπακογιάννη, αδειάστηκε και κάνας κάδος σκουπιδιών, πλύθηκε και κάνα πεζοδρόμιο, αλήθειες να λέμε. Φύγανε και οι ταλαίπωροι, ιστορίες του ρήαλ εστέητ είν’ ετούτες, συμπτυχθήκανε όπως τα στρατιωτικά σώματα και μετακομίσανε στο γνωστό «χωριό» πάνω απ’ την πλατεία Καραϊσκάκη. Ζωή σ’ ελόγου μας…
Λέγαμε όμως για την κουμπάρα και τη δύσκολη περιοχή της κατοικίας της. Τόσο δύσκολη, ώστε τα περισσότερα μαγαζιά είχαν βάλει λουκέτο και μόλις πριν από κάνα χρόνο άρχισαν ένα δύο να ξανανεβάζουν ρολά. Αισιοδοξία, ελπίδα, ταρατατζούμ. Κι ένα τηλέφωνο χτες το πρωί, όπου μου έλεγε η Γωγώ ότι σε δύο κλειστά από καιρό μαγαζιά πλάι στην είσοδο της........
© Newpost
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
Nikkei Editorial
