Mekke’de, Müslümanları kızgın kumlara yatırdılar, kollarından ayırdılar. Yapmadık hakaret kalmadı, onlar yine de dava­larından vazgeçmediler.

Sabrın da bir sınırı vardır.

Sabır taşının çatlamasını önlemek gerekir.

Bu nedenle hicret ya­pılmıştır.

Siyret kitaplarımız, hicret edenlerin zayıf insanlar olduğunu bildiriyor.

Sıkıntıya dayanamayanların gittiğini söylüyor.

Ama Ammar bin Yasir gitmiyor.

Hicret edenler arasında Allah Resulünün damadı Hazreti Osman ve eşi Rukiyye, Abdürrahman bin Avf gibi hatırlı sahabeler de var. (Allah, hepsinden razı olsun.)

Hicretin amaçları arasında dışa açılma siyaseti amaçlanmış olabilir.

Habeşistan kralı Necaşi’nin de bu hicret edenler sebebiyle Müslüman olduğunu biliyoruz.

Bugün Eritre’de mücadele veren Müslümanların, o zamandan kaldığını biliyoruz.

Peygamberimizin (S.A.V.) bildirdiğine göre her Pey­gamberin hayatında hicret vardır. Musa (A.S.) Mısır’dan hic­ret etmiş, İbrahim (A.S.) hicret etmiştir.

Hak yolunda hicret edip sığındığımız yerde sığıntı değiliz.

Bize koruma sağlayan insana da yardımcı olmamız ve iki dünyasının güzel olması için İslam’ı tebliğ gerekir.

Dışarıdan gelen insanların yeni vardığı yerde birbirine tutunmaları gerekir.

Ve bunlar sa­bahtan akşama kadar çalışırlar ve zengin de olurlar.

İstan­bul’un zenginleri dışarıdan gelen insanlardır.

Dışarıdan gelen insanlar hep tedirgin olur.

Yer değiştirmenin büyük etkisi vardır.

Türk’ü tarif ederken, “Çadırda doğan, at üs­tünde büyü­yen, savaş meydanındı ölen” diye tarif etme­yiniz bundan sonra.

Ne za­man ki tariflerde kalan bu Türk, yerleşik me­deniyete geç­miştir, hızı kesilmiştir.

O yüzden Peygamber Efendimizin (S.A.V.) Mescid-i Nebevi’sine bakıyoruz dört direk ve üzeri hurma dalından örtülmüş bir yapıdır.

Efendim, o........

© Milli Gazete