İnsan, bilgisinin, becerisinin, gücünün, cesaretinin, tecrübesinin... sınırları içine kendisini hapsedebilir.

Bugünlerde ABD’nin, Avrupa Birliği’nin ve onların ölme ve öldürme timi, karakolu olan Siyonistlerin kuşatması altında inleyen Filistinli Müslümanlara bir şey yapamamakla sızlanan diğer Müslümanlar, kazandıkları nimetlerin altında ezilirken, kendilerini Talüt’un ordusundakilerin mazeretini ileri sürerler, “Calut’un ordusuna karşı gelecek güç bizde yok” duvarının arkasına siniyorlar.

Talüt ve ona tabi olan azıcık Müslümanlar ise:

"Nice az topluluklar Allah'ın izniyle çok topluluklara galip gelmiştir. Allah sabredenlerle beraberdir" dediler ve galip geldiler. (Bakara süresi ayet 2/249)

İnsan kendisi yapamazsa başkasını da yapamaz zanneder.

Bu durumda kişinin, işe yaramaz kibir büyüteciyle kendi kabına sığmaz olurken, benlik putunun arkasından seyreder dünyayı ve herkesi kendine düşman zanneder.

Kur’an-ı Kerim’de verilen haberler vardır ki, aklımızı çok genişletiyor, aynı kurgu filmleri gibi ama Kur’an, ger­çek olduğunu beyan ediyor.

Sevgili Peygamberimiz, Mekke’den Kudüs’teki Mescid-i Aksa’ya ve oradan yedi kat semanın ötesine gidip geldiğini söylediğinde Ebu Cehil ve diğer Mekke kâfirleri inanmamışlardı.

Benlik putunun gölgesinde, inkâr ateşinde öfke üretmekten başka bir şey yapmıyorlardı.

Meselâ, Kur’an-ı Kerim, Kudüs’teki Süleyman (a.s.)’ın ya­nına, Yemen kraliçesi (Belkıs’ın) koltuğunu, bir göz açıp kapayıncaya kadar getirildiğini........

© Milli Gazete