Hastaya, günlerce hastalık üzerine laf etmek yerine, doktorun tavsiye ettiği bir hapı vermek, daha faydalıdır.

Aç insana, ünlü bir lokantanın yemeklerini seyrettirseniz veya yemek üzerine söylenmiş şiirleri, atasözlerini ve yemek hikâyelerini ezberletseniz karnı doymaz.

Ona bir çeyrek ekmek vermek, bin yemek tarifi anlatmaktan faydalı olduğu gibi, günümüz krizleri, bunalımları, yolsuzlukları, ahlaksızlıkları üzerine günlerce yazı yazıp, laf üretmek yerine neyi nasıl yapacağımızı Kur’an eczanesinden alarak önce kendimizi, sonra çevremizi ve sonra bütün insanlığı kurtarmaya çalışmamız daha iyi olur.

İslam’ı seviyoruz ama nedir, neye yarar, nasıl amel ederiz sorularının cevabı yoktur.

Halkımızın, İslam’ı sevdiklerinin somut delili, bir zamanlar adı “Mabetsiz Şehir” olan Ankara’yı şimdilerde uçaktan seyrederseniz, her mahallede şehadet parmağı gibi göğe doğru yükselen minareler görürsünüz.

25 Temmuz 1992 tarihinde Konya Akşehir’e konferans için gittiğimde, mahalli gazetelerden birinde 5-10 Temmuz tarihleri arasında gerçekleştirilen Nasrettin Hoca şenliklerine katılan birinin konuşmasını gazeteden gösterdiler.

Şöyle diyor, “16 yıldır bu şenliklere katılıyorum. Bundan sonra gelmeyeceğim. 16 yıl önce geldiğimde, Hıdırlık Tepesi’nden şehri seyrederken, camilerinizi saymıştım. O günden bugüne kadar 16 cami ilave etmişsiniz. Ben, size faydalı olamadığıma göre bundan sonra gelmiyorum” anlamında bir haberi okumuştum.

Ben de o günkü konferansımda, bu haberi de konu edinip, “Senin aklını, kalbini, kalıbını, gözünü, görüşünü yaratan Allah celle celalühün, sana verdiği bu küçücük aklının kıvılcımıyla, Güneş’i, Ay’ı yıldızları yaratan Allah’ın gönderdiği Kitab’ının nurunu söndürebileceğini mi........

© Milli Gazete