Genel olarak, doğal olaylar, olgular ve oluşumlar meydana geldikten sonra tanımlamaları, sınıflandırmaları, nitelik ve özellikleri gibi işlemler yapılır. Hayal etme, tasarlama, kurgulama şeklinde muhayyile ve zihne ait işlemler bile çoğunlukla var olandan hareketle gerçekleştirilebilirler. Olmayan, var olmayan, kısaca “hiç” kelimesiyle imlenen, insan muhayyilesinin, zihninin, aklının ve duygularının konusu edilememektedir. Eski/Kadim Yunan düşüncesinde bunu ifade eden bir deyim de vardır, o da “ex nihilo nihil est”, yani “hiçten hiçbir şey çıkmaz”. Bu bağlamda, “Tanrı” kavrayışları da “yaratıcı” değil, “yapıcı” (demiorgus) olarak yerleşmiştir.

İnsan ve toplum bakımından da benzer gözlemler yapılabilir. İnsan ve toplumun varlığına ilişkin hayal, düşünme, duyguya ilişkin olaylar, olgular ve oluşumlar kendiliğinden meydana çıkmış gibi gözükseler de, izlenimlerden, imalardan, sezgilerden, şöyle veya böyle kaynaklanırlar denebilir. Özellikle sanat etkinlikleri böyledir. Sanatçının ortaya koyduğu eserde varlığına, hayatına ilişkin izlenimleri, imaları, sezgileri ne ölçüde yansımıştır, etkisi ne ölçüde belirleyici olmuştur gibi konular önem taşırlar. Elbette sanatçı var olanı, meydana gelen olay ve olguyu, isterse olduğu biçimiyle aktarmaya çalışsın, mutlaka bunlara kendinden bir şeyler katar, velev ki, niyeti böyle olmasa bile.

İnsan ve topluma ait bir olay, olgu olarak siyasetin tanımında “sanat” niteliğinin bulunduğuna işaret edilmiştir. Bu siyasetin, bir yanıyla........

© Milli Gazete