Gaspçı gasbettiği topraklar yetmemiş gibi her fırsatta ev sahibine saldırıyor. Gaspçının ağababası yetmişbeş yıldır gaspçıya ev sahibini öldürmesi için mühimmat taşıyor. Hem de okyanus ötesinden. Yetmişbeş yıldır ortadan kaldırılamayan ev sahibiyle sürekli kavga edip huzursuzluk veriyor. Oysa huzur vermeyen huzur bulamaz. Amacı yaşatmak olmayan kendisi de yaşayamaz. Savaşın amacı yaşatmak değilse yenen de yenilen kadar huzursuz olacaktır. Filistin topraklarına gayrimeşru bir şekilde el koyan İsrail, kurulduğu günden beri huzur görmemiştir. İsrail barbar bir şekilde şimdi Gazzelileri yerinden ediyor da İsrailliler çok mu huzurlu. Kesinlikle değil. Her İsrailli öldürülme korkusuyla yaşıyor bu nedenle de her İsraillide silah var, silah taşıyorlar. O nasıl bir halk ki her an eli tetikte yaşıyor. Üstelik batıl bir hayat tasavvuruyla. Beri yanda Filistinlilerde silah yok. Hayat tasavvurları ölürsem şehit kalırsam gazi inancıyla mutmain durumda.
Filistin’de olanlar Birinci Dünya Savaşı’nın halen bitmediğinin göstergesidir. Birinci Dünya Savaşı, dünyanın dengesini sağlayan Osmanlı İmparatorluğu’nu ortadan kaldırmak için yapılmış bir savaştır. Osmanlı ortadan kaldırıldı, dünyanın dengesini sağlayan mikyas da ortadan kaldırılmış oldu. Mikyas ortadan kaldırılınca artık dünya yaşatmak için savaş değil de yok etmek için savaş alanı haline geldi. Köken mevzusunda türlerin ortadan kalkması safsatası vardır, bu safsatayı ortaya atanlar ‘yok etmek’ üzere savaşanlardır. Oysa dünya kuruldu kurulalı hiçbir tür tamamen yok olmamıştır. İnsan ırkından bir türü (bir milleti) tamamen ortadan kaldırmak mümkün değil. ABD, Birinci Dünya Savaşı’ndan beri kendi kendine atfettiği dünyanın denge sağlayıcısı (jandarması) konumunu sürekli diğerlerini yok etmek üzerine kurmuştur. Bu mantıktan hareketle İsrail’i Müslüman halkların içine yerleştirerek Müslümanları yok edeceğini sanmakta. ABD, siyasi ve askeri gücüyle dünyanın denge sağlayıcısı olabilirdi; teknolojiden idari yapı şekline kadar Osmanlı’yı taklit eden ABD, varlık gerekçesi olarak sömürme ve yok etme üzerine kurulu olduğu için taklidini yaptığı aslın seviyesine hiçbir zaman ulaşamamış, ulaşamayacaktır. Osmanlı girdiği her yere huzur götürmüşken ABD girdiği her yere katliam ve huzursuzluk götürmüştür. Osmanlı başka devletlerden yardım almadan girmiştir girdiği yere, ABD ise kan babası Avrupa ülkelerini ardına alıp öyle girmiştir her yere. Bu kadar da korkaktır. Korkaklığı kan dökücülüğüyle meşbudur. Filistin’de aslında İsrail ile HAMAS çatışması yok; Osmanlı ile ona karşı olan ABD arasında çatışma var. Bunu İsrail de HAMAS da biliyordur. İsrail bilmeyebilir, ama HAMAS biliyordur. Örneğin HAMAS’ın esirlere davranışı bir Osmanlıdır. Bu davranış Müslümanlığın davranışı ve bu davranıştan dolayı, Gazze harabe olmuş olsa da HAMAS İsrail’den daha güçlü olduğunu göstermiş durumda. Çünkü öldürmek kolay yaşatmak zor. İsrail öldürerek kaybediyor.
Dünyanın bir denge sağlayıcıya ihtiyacı var. Huzursuzluk olan yerlere huzur götürecek bir Müslüman güce ihtiyaç var. ABD’yi ekarte edecek bir güç lazım. Sadece ekarte etmeyecek geçen yüzyılın başından beri dünyaya ihraç ettiği kapitalist sistemi tüm dünyada ortadan kaldıracak bir güç. Kapitalist sistemin meydana getirdiği insan tipi tipik bir ABD’lidir. Irkı kökeni neresi olursa olsun, kapitalist sistemin içinde yaşayan, içinde yaşamakla kalmayıp kapitalist sistem taraftarı olan her insan bir ABD askeridir; ABD kapitalist sisteminin taşıyıcısı. Kapitalist sistem gasp üzerine kurulu olduğu için yani temelinde hırsızlık olduğundan hiçbir yere huzur getirmemiştir. Kapitalist sistemin Siyonist gaspçısı olarak İsrail, Filistin topraklarına zorla el koyarak ağababasının (ABD) emellerini gerçekleştiriyor. Silah ABD’den, gasp sistemi ABD’den, vahşilik ABD’den İsrail nerde, İsrail yok ki İsrail ABD’nin Filistin topraklarındaki terör örgütüdür. Tarih bunu böyle kaydediyor.
Gaspın örgütlü hali İsrail’e bir tokat lazım Osmanlısından!
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
Nikkei Editorial
visit website
