31 Mart'a yerel seçimlerine neredeyse 40 gün kaldı. Son yılların en heyecansız ve anlaşılması zor bir seçim sürecini yaşıyoruz.

Siyasi partilerde aday tespitleri hep sıkıntılıdır; geçmişte de öyleydi, gelecekte de farklı olmayacak. Aday gösterilmeyen isimler ve çevrelerinde yer alanların küskünlükleri, tepkileri çok doğal. Geçmişte, ön seçimin yapıldığı ve adayların partililere seçtirildiği zamanlarda bile sıkıntılar vardı. Partilerine küsenler olurdu. Fakat aday tespitlerinin bir kuralı olurdu ve bugüne göre çok adil yapılırdı. Bu kuralı geçmişte en sistemli uygulayan parti CHP olmuştu.

CHP'de şuan ise kelimenin tam anlamı ile bir iç savaş var. Çok başlı yapıda, herkes kendi adamını aday yapmaya çalışıyor. Her grup kendi destekçisini öne çıkarmak için çırpınıyor. Durum bu olunca, kamuoyu araştırmalarında sonuncu çıkanlar, en tepede yer bulabiliyor. Doğaldır ki, bu da ciddi bir karmaşa ve kargaşayı beraberinde getiriyor. Bazıları "parti içi demokrasi" diye kendilerini avutuyorlar, ama bunun demokrasi ile alakası yok… Ortada bir kural yok çünkü. Ayrıca, aday belirlenmesi güçlü olanın iki dudağı arasında. Şu şunun adamı, bu bunun yakını" diye tasnifler yapılıyor. Yani CHP’yi de Neopotizm ele geçirdi.

CHP, özellikle Özel-İmamoğlu ikilisinin siyaset beceriksizliği ve yeni CHP yönetiminin taş üstünde taş bırakmadıklarından CHP’nin bütün fabrika ayarlarının bozulduğunu söyleyebiliriz. ‘Birleşe birleşe kazanacağız evresinden dövüşe dövüşe parçalanacağız’ dönemine hızlı bir geçiş yaptılar. 3 yamalı bohça gibi herkes bir tarafından çekiştiriyor. Bu durumda CHP hızla yere çakılıyor, fakat içinde top koşturanlar bunun farkında bile değiller. CHP’de her şey var ama dava şuuru yok veya böyle bir meseleleri, dertleri yok.

CHP, değişim nidalarıyla Kılıçdaroğlu'nu, Özgür Özel-Ekrem........

© Milat