Του ΚΩΣΤΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ, Λευκωσία

Όλα τα σενάρια στρατηγικού και γεωπολιτικού σχεδιασμού της Τουρκίας, περνούν μέσω Κύπρου ή συνδέονται με το νησί.

Από την αύξηση της επιρροής της Άγκυρας στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου μέχρι και τη στρατιωτική αξιοποίηση της κατεχόμενης Κύπρου, όλα βασίζονται εν πολλοίς στη «χρησιμότητα» της Κύπρου για την Τουρκία.

Είναι γι΄ αυτό που η κατοχική δύναμη απορρίπτει κάθε συμφωνία, η οποία είτε θα τη θέσει εκτός, θα την οδηγήσει σε αποχώρηση είτε θα μειώσει την παρουσία της στο νησί. Είναι γι αυτό που βαθμηδόν η Άγκυρα διά τετελεσμένων εδραιώνει την παρουσία της και ενισχύει τις πολιτικές τουρκοποίησης.

Το πρώτο εργαλείο, το οποίο εξαρχής «έφερε» μαζί της με την εισβολή του 1974, είναι ο αφελληνισμός των κατεχομένων. Αυτό γίνεται με το «ξερίζωμα» κάθε ελληνικού στοιχείου, που γίνεται διά της σύλησης κάθε πολιτιστικού στοιχείου, που παραπέμπει στην ελληνικότητα του χώρου ( ακόμη και ονόματα πόλεων, χωριών, περιοχών, έχουν αλλάξει).

Παράλληλα, συστηματικά και μεθοδικά, γίνεται η μεταφορά εποίκων. Τούτο ξεκίνησε από το 1975 και εντεύθεν και έχει αλλοιωθεί ο δημογραφικός χαρακτήρας του νησιού. Η άλλη παράμετρος, είναι η ενίσχυση της θρησκείας. Κοντολογίς, η Τουρκία σταδιακά, αμέσως μετά την εισβολή σχεδίασε και υλοποίησε την πολιτική του αφελληνισμού, της τουρκοποίησης και της συστηματικής ισλαμοποίησης των κατεχομένων.

Όλα αυτά γίνονται στη βάση ενός ευρύτερου........

© Mignatiou