Του ΛΟΥΚΗ Γ. ΛΟΥΚΑΙΔΗ

Η ημικατοχή της Κύπρου, που συνεχίζεται από το 1974, προκάλεσε πολλά ανθρώπινα θύματα, τεράστιες οικονομικές ζημιές και αποστέρησε από την πατρίδα μας 30% περίπου του της εδάφους της.

Ναι μεν, το κατεχόμενο μέρος ανήκει νομικώς στο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά στην πράξη στερείται το κράτος την άσκηση της κυριαρχίας και τις εξουσίες του στο μέρος αυτό.

Ο ελληνικός πληθυσμός που απέμεινε και όλες οι ελληνικές περιουσίες στο κατεχόμενο μέρος είναι στα χέρια των Τούρκων. Κατά ακρίβεια, στα χέρια της Τουρκίας. Αυτά αναγνωρίστηκαν έστω και φραστικά από ορισμένους διεθνείς οργανισμούς και άλλα κράτη. Οι αντιδράσεις του λαού μας και ιδιαίτερα της κυβέρνησης δεν έφτασε στα επίπεδα, εκείνα τα οποία επιβάλλονται για αντίσταση σε αυτή την τεράστια παρανομία.

Μπορεί ένας να πει ότι οι κυβερνήσεις της Κύπρου έκαναν ότι μπορούσαν. Έκαναν; Και ότι έκαναν έφερε αποτέλεσμα; Και έγιναν με τρόπο σύμφωνο με την υπερηφάνεια, την αξιοπρέπεια και τον πατριωτισμό του λαού μας;

Ουδέποτε είχαμε πολιτικούς ισάξιους των περιστάσεων που να επιδιώκουν να προβάλλουν αποτελεσματικά και να διεκδικούν παντού το δίκιο μας όπως είναι στην πραγματικότητά. Επιδιώκουμε με «πολιτικά» μέσα και «διπλωματία» να πείσουμε με μετριοφροσύνη και ‘πολιτισμό’ εξηγώντας στα διάφορα διεθνή όργανα το δράμα μας. Και αφού αυτό εξαντλήθηκε παρακαλούμε, για να μην πω ικετεύουμε, τους Τούρκους μέσον άλλων να συνομιλήσουμε.

Βεβαίως, οι συνομιλίες για να φέρουν οποιοδήποτε για εμάς αποτέλεσμα, πρέπει πρώτον, να έχει καλή πίστη η Τουρκία. δεύτερον, να συνομιλούμε με ίσους όρους. Να έχουμε δηλαδή την ίδια δύναμη με τον αντίπαλο ή την υποστήριξη άλλων δυνάμεων που να ισοδυναμούν με αυτόν. Δεν έχουμε.

Αντίθετα η μοναδική δύναμη που θα έπρεπε να είναι ένα με εμάς λόγω εγγυήσεων και λόγω εθνικής ομοιογένειας δηλαδή η Ελλάδα (για να μην αναφερθούμε και στις συμφωνίες Ζυρίχης). δεν φαίνεται να προβάλει το Κυπριακό όπως προβάλει τα δικά της θέματα ως εάν εμείς είμαστε ξένοι.

Ερχόμενος στην συμπεριφορά των Κυπρίων και καταρχήν των Κυβερνήσεων, απλώς να επισημάνω ότι συμπεριφερόμαστε ως εάν δεν υπάρχει κατοχή. Οι Προέδροι και οι Υπουργοί με τις λιμουζίνες τους και οι πρώην πολιτικοί αξιωματούχοι πάλι με λιμουζίνες και γραμματικούς ως εάν το κράτος ξεχωρίζει από την κατοχή και πρέπει να συνεχίζουν οι πολιτευόμενοι σαν να μην υπάρχει κανένα σοβαρό πρόβλημα στην πατρίδα τους. Οι βουλευτές το ίδιο.

Οι γενικοί διευθυντές αλλά και οι κρατικοί υπάλληλοι διατηρούν το ψηλό μισθολόγιο τους. Και τι να πούμε για τα τεράστια έξοδα των διαβατηρίων του, αποτυχημένου e-justice και άλλες αποτυχημένες ή αδικαιολόγητες δαπάνες.

Μας λείπει ο πατριωτισμός. Η λιτότητα είναι υποχρέωση του κράτος και της κοινωνίας για να στηρίξουμε αυτά που μας έμειναν προς το παρόν, να αναπτύξουμε ακόμη περισσότερο αγώνα και να πετύχουμε λιγότερη φτώχεια.

Γενικά, κράτος και κοινωνία συμπεριφέρονται κατά τρόπο ασυμβίβαστο με την τουρκική στρατιωτική κατοχή του τόπου.

ΟΛΑ ΤΑ ΑΡΘΡΑ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ ΕΔΩ – ΓΙΑ ΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΑΜΥΝΑΣ ΕΔΩ

Θέλουν να φύγουν οι Τούρκοι και δεν τους αφήνουν οι Ελληνοκύπριοι! Οι αλήθειες του Μαυρογιάννη και το φιλοτουρκικό αφήγημα των ελίτ στην Αθήνα και τη Λευκωσία

Email Address

Subscribe

QOSHE - Αυτές οι συμπεριφορές είναι ασυμβίβαστες με την κατοχή της Πατρίδας: Δεν έχουμε πολιτικούς ισάξιους των περιστάσεων που να προβάλλουν αποτελεσματικά και να διεκδικούν παντού το δίκιο μας… - Λουκή Γ. Λουκαΐδη
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Αυτές οι συμπεριφορές είναι ασυμβίβαστες με την κατοχή της Πατρίδας: Δεν έχουμε πολιτικούς ισάξιους των περιστάσεων που να προβάλλουν αποτελεσματικά και να διεκδικούν παντού το δίκιο μας…

6 22
14.02.2024

Του ΛΟΥΚΗ Γ. ΛΟΥΚΑΙΔΗ

Η ημικατοχή της Κύπρου, που συνεχίζεται από το 1974, προκάλεσε πολλά ανθρώπινα θύματα, τεράστιες οικονομικές ζημιές και αποστέρησε από την πατρίδα μας 30% περίπου του της εδάφους της.

Ναι μεν, το κατεχόμενο μέρος ανήκει νομικώς στο κράτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, αλλά στην πράξη στερείται το κράτος την άσκηση της κυριαρχίας και τις εξουσίες του στο μέρος αυτό.

Ο ελληνικός πληθυσμός που απέμεινε και όλες οι ελληνικές περιουσίες στο κατεχόμενο μέρος είναι στα χέρια των Τούρκων. Κατά ακρίβεια, στα χέρια της Τουρκίας. Αυτά αναγνωρίστηκαν έστω και φραστικά από ορισμένους διεθνείς οργανισμούς και άλλα κράτη. Οι αντιδράσεις του λαού μας και ιδιαίτερα της κυβέρνησης δεν έφτασε στα επίπεδα, εκείνα τα οποία επιβάλλονται για αντίσταση σε αυτή την τεράστια........

© Mignatiou


Get it on Google Play