Sayıları çok olmasa da öğrenci hareketliliğinin yarattığı rahatsızlık fazla. New York Times, Washington Post ve daha pek çok gazete, televizyon, hepsinden önemlisi sosyal medya kanalları bu protestoları yayınlıyor, konuşuyor, çoğu eleştiriyor. Bariz bir endişenin varlığı satır aralarında hissediliyor.

Endişe İsrail’e yeterince yardım edilememesi kadar bu yıl gerçekleşecek seçimlerin kaybedilme olasılığı. Liberal, daha doğrusu Demokratik kanat zaten yaşı ve muhtemelen yaşına bağlı artan gafları nedeniyle seçimi kaybetme olasılığı güçlü Biden’ın öğrenci protestolarından etkilenmesini istemiyor.

New York Times bir gün protestoların nasıl yayıldığını toplumsal hareketler üstünde çalışan akademisyenlere sorarak gerekçesinden kopartmaya, bir başka gün de anti-Semitizm ile anti-Siyonizm arasındaki “ince çizginin” nasıl aşıldığını okuyucusuna ispatlamaya çalışıyor.

Gazze’de yaşanan insanlık dramı da tabii ki gazeteye yansıyor. Ama genellikle gerekçesiyle birlikte, yani 7 Ekim saldırısına istinaden ve İsrailli bir ya da bir kaç yetkilinin açıklamalarıyla beraber. New York Times editörleri İsrail’in Gazze’de yaptıklarını desteklemese de mazur göstermek için bence çaba harcıyor.

Ancak işleri kolay değil. İğneyle kuyu kazmak, öğrenciler arasında İsrail’in politikalarıyla Yahudi olmak arasında bağ kuran bir kaçını ortaya çıkartmak, dünkü haberlerinden birinde olduğu gibi bir öğrencinin bir zamanlar söylediği “Siyonistler yaşamayı hakketmiyor” sözünden hareketle eylemleri gayrimeşru hale getirmek........

© Karar