Seçim sonrası bu ilk yazı, birkaç gün gecikmeli bir seçim analizi.

31 Mart seçimlerinin benim merceğimle Türk siyasetine, ülkedeki toplum-siyaset ilişkisine dair önemli sonuçları şunlar:

1.Bu seçimler serbest seçmen davranışının öne çıkmasına tanıklık yapmıştır. Siyasi partilerin varsayılı kimi seçmenleri kendi partisinin adaylarına oy vermemiş, verili kimliğinin dışında “farklı” ve “bireysel” bir tercih yapmıştır. Partileri aşan bu seçmen davranışı tablosu, ne kadar kalıcı olacağı ve genel seçimlerde tekerrür edip etmeyeceği bilinmemekle birlikte, Türk siyaseti için önemli bir gelişmedir. Yaşanan durum, esas olarak, toplumdan gelen ve siyaseti yönlendirmeye dönük bir dalgaya işaret etmektedir.

2. Yerel seçimler, bu anlamda, CHP’nin siyasetiyle seçmeni kendisine çektiği seçimler olmak çok, farklı muhalif seçmen gruplarının umut ve beklentiyle ona doğru gittiği seçimler olmuştur. Durum, bir bakıma son genel ve cumhurbaşkanlığı seçimlerinde muhalif siyasi partilerin başarısızlığını seçmenin telafi etme, siyaset ağırlığını koyma çabasıdır.

3. Seçmenin bu davranışı, ülkedeki verili, kimlik-birey ilişkisini de esnetmiştir. Seçmen aidiyeti ve kimlikleri kadar, zaman zaman onun önünde siyasi tercihleri ve beklentileri merkezli bir davranışla, kimlik kalelerini kimi duvarlarında gedikler açmışlardır. Seçim öncesi DPI için yaptığım bir çalışmada belirttiğim gibi: “Kadim kültürel kırılmalar, hemen her zaman toplumsal ve siyasal farklılaşmalarının zemini........

© Karar