Ο Κώστας Βασιλόπουλος γράφει για τη μεγάλη βραδιά του Δικεφάλου

Μόνο όποιος είναι όψιμος ακόλουθος του ΠΑΟΚ, νιώθει έκπληξη από την αντίδραση που έβγαλε το σύνολο του Ραζβάν Λουτσέσκου απέναντι στους Κροάτες. Γράφει ο Κώστας Βασιλόπουλος
Ίσως ακόμη και οι όψιμοι βέβαια να θυμούνται την αντίδραση που έβγαλε ο ΠΑΟΚ στον επαναληπτικό του πρώτου χαμένου ημιτελικού του Κυπέλλου με τον Παναθηναϊκό. Και τότε ένα κακό και άοσμο παιχνίδι που οδήγησε σε ήττα στην Τούμπα, ακολούθησε ένα «πατητήρι» από τα λίγα μέσα στη Λεωφόρο. Το αποτέλεσμα μπορεί να μην ήταν ιδανικό, η εμφάνιση όμως έδειξε πως η φετινή ομάδα έχει μέταλλο.

Απέναντι στην Ντιναμό Ζάγκρεμπ και το 2-0 του πρώτου ματς, ο ΠΑΟΚ έπρεπε να κάνει ένα τέλειο παιχνίδι. Και πραγματικά έκανε κάτι ακόμη εντυπωσιακότερο. Μπορεί το σκορ να επισκιάζει τα πάντα, αλλά πρέπει να αναλύουμε και πόσο εύκολα θα μπορούσε να λυγίσει μέχρι και ο… Δαλάι Λάμα από την γκαντεμιά. Γιατί μέχρι ο ΠΑΟΚ να σκοράρει, έχασε ευκαιρίες που σε τέτοια ματς είναι απαραίτητο να μπουν γκολ αν θες να ελπίζεις σε ανατροπή. Δυο φορές ο Κουλιεράκης εξ επαφής, ο Μπράντον, ο Κωνσταντέλιας και ο Τάισον, έχασαν αυτό που κάθε ΠΑΟΚτσής ευχόταν: το γρήγορο γκολ.

Το βουνό που είχε να ανέβει ο Δικέφαλος πριν το ματς ξαφνικά στο 30 είχε γίνει ενεργό ηφαίστειο! Κι όμως. Η μπάλα παρέμεινε κάτω, η ένταση στα κόκκινα, η ποδοσφαιρική διαύγεια στο… Θεό! Ούτε το σοκ του γκολ της Ντιναμό έριξε τους παίκτες του Ραζβάν Λουτσέσκου στα σχοινιά. Δεν θυμάμαι πιο επιβλητική εμφάνιση με τόσο κόντρα αποτέλεσμα πρώτου αγώνα από τον ΠΑΟΚ.

Αυτά όμως του αγώνα, έχουν γραφτεί και ξαναγραφτεί από φίλους και εχθρούς. Εγώ θα καταθέσω την άποψή μου σε συνέχεια του προηγούμενου μπλογκ, για το αν ο φετινός ΠΑΟΚ αντιδρά σαν μεγάλη ομάδα και θα κάνω την έκπληξη!

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου του Κώστα Βασιλόπουλου