Μετά από ένα διήμερο με συγκλονιστικές σε εξέλιξη αναμετρήσεις για τις δύο ελληνικές ομάδες, ο μεν Παναθηναϊκός επιτέλους «έσπασε το ρόδι» επί ισπανικού εδάφους, κερδίζοντας για πρώτη φορά μετά από 5 χρόνια και 18 σερί ήττες, ο δε Ολυμπιακός έφτασε τις 4 διαδοχικές νίκες και μετά από καιρό απέδειξε ότι μπορεί να κοιτάξει στα μάτια έναν αντίπαλο που έχει στόχο την παρουσία στο Final 4.
To πιο σημαντικό απ’ όλα, όμως, ότι οι «αιώνιοι αντίπαλοι» συνεχίζουν να πηγαίνουν χέρι-χέρι, ισοβαθμώντας στην 4η θέση της βαθμολογίας και καθώς πλέον κάθε παιχνίδι της Euroleague έχει τεράστια σημασία, δείχνουν ότι έχουν τα φόντα να διεκδικήσουν την πρώτη ταυτόχρονη πρόκριση του στο κορυφαίο ετήσιο ραντεβού του ευρωπαϊκού μπάσκετ, μετά από 12 χρόνια.
Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για να υπογραμμίσουμε την πολλαπλή σημασία που έχει η πρώτη νίκη του «τριφυλλιού» στην Ιβηρική, μετα από μία τόσο χρονοβόρα και αρνητική παράδοση. Κυρίως όμως, μετά τον τρόπο με τον οποίο έχασε πριν 48 ώρες στην Βιτόρια, χάνοντας παράλληλα και τον ηγέτη του, (Σλούκας), λόγω ενός τραβήγματος στους προσαγωγούς.
Συνήθως, όταν μία ομάδα χάνει ένα δικό της ματς και παράλληλα έναν κομβικό παίκτη της, η συνέχεια είναι δύσκολο να της επιφυλάξει κάτι καλό. Ειδικότερα απέναντι σε έναν πολύ σκληρό αντίπαλο όπως η Βαλένθια, που έχει την 2η καλύτερη άμυνα της διοργάνωσης.
Και πολλώ δε μάλλον, όταν η συνολική εικόνα της δεν είναι καλή, όταν δέχεται 47 πόντους στο 1ο μέρος και όταν ο πρώτος σκόρερ της (Κέντρικ Ναν) μένει πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό με 7 πόντους, 5 λάθη και 3/12 σουτ! Και όταν ο Παναθηναϊκός έχει «πετάξει στα σκουπίδια» το momentum που απέκτησε στην 3η περίοδο, οπότε και προηγήθηκε με +9 (50-59 στο 25’) και βρέθηκε στο -7 στο ξεκίνημα της 4ης (73-66 στο 31’) και στο -5, τρία λεπτά πριν το τέλος.
Κι όλα αυτά, έχοντας ξεκινήσει το τελευταίο δεκάλεπτο με 0/8 σουτ (στα πρώτα 4,5 λεπτά)! Τέτοια απίστευτα πράγματα έγιναν απόψε στην “Fonteta”, μιλάμε για απίστευτη συνωμοσία αλλά και για μία αδιαμφισβήτη επίδειξη χαρακτήρα από τους παίκτες του Εργκίν Αταμάν.
Και ειδικότερα από τον Λούκα Βιλντόζα (19π. με 5/7 τριπ.), ο οποίος αξιοποίησε στο έπακρο τον αυξημένο χρόνο συμμετοχής του (λόγω της απουσίας του Σλούκα και της κακής απόδοσης του Ναν) και κράτησε τον Παναθηναϊκό «όρθιο» στα δύσκολα! Σε μία σεζόν, που τίποτε δεν του έχει πάει καλά και σε μία βραδιά, που αν εξαιρέσουμε την πληθωρική εμφάνιση του Τζέριαν Γκραντ (13π., 5ρ. & 6ασ.), κανένας άλλος συμπαίκτης του δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων της αναμέτρησης.
Το παραδέχτηκε, άλλωστε και ο ίδιος ο Τούρκος τεχνικός, που μεγάλη δόση ειλικρίνειας δήλωσε ότι η ομάδα του απόψε δεν άξιζε τη νίκη, με βάση τον τρόπο που έπαιξε. Σε αντίθεση με ό,τι συνέβη πριν δύο νύχτες στην Χώρα των Βάσκων.
Καλώς ή κακώς, όμως, αυτοί οι αγώνες και αυτές οι «κακές» νίκες είναι εκείνες που «χτίζουν» τον χαρακτήρα των ομάδων που προχωράνε μακριά. Επειδή μαθαίνουν να κερδίζουν στις άσχημες βραδιές, επειδή «ψήνονται» στις αντίξοες συνθήκες και όταν έρθει η ώρα έχουν τις παραστάσεις για να ανταπεξέλθουν στα κρίσιμα παιχνίδια.
Απ’ αυτή, λοιπόν, την άποψη, επιστρέφει τα ξημερώματα πολλαπλά κερδισμένος από την Βαλένθια. Κέρδισε τον Λεσόρ (12π., 4ρ. & 2κλ.), που σε ένα πολύ μέτριο βράδυ και χωρίς η γραμμή της φιλανθρωπίας να είναι η «σπεσιαλιτέ» του, πήρε το καθοριστικό φάουλ και είχε τα «αυγά» να πετύχει την κρίσιμη βολή που διαμόρφωσε το τελικό 82-81.
Ενίσχυσε την αυτοπεποίθηση του Γκριγκόνις (11π., 3ρ. & 2ασ.), που όντας άστοχος (3/11 σουτ) «έσταξε» το τρίποντο της ισοφάρισης (77-75), που ξανάβαλε το «τριφύλλι» στο ματς κι ενώ μέχρι τότε είχε 1/5!
Το σημαντικότερο απ’ όλα, είναι ότι ο Παναθηναϊκός στρογγυλοκάθεται πλέον (παρέα με τον Ολυμπιακό και συγκατοίκους την Φενέρ και την Μακάμπι) στην 4η θέση της βαθμολογίας και αν ολοκληρώσει αλώβητος (2/2) την 6η «διαβολοβδομάδα», τότε θα μπορεί να ελπίζει βάσιμα ακόμη και για το πλεονέκτημα έδρας.
Ήδη, άλλωστε, βρίσκεται στο +4 (σε νίκες-ήττες) σε σύγκριση με την περυσινή σεζόν και αρχικά τα playoffs και εν συνεχεία το όνειρο του Final 4, μόνο ανοιξιάτικο όνειρο δεν μπορούν να θεωρούνται!
Η αυλαία της 19ης αγωνιστικής για τις ελληνικές ομάδες, άνοιξε στο Φάληρο, όπου λίγο το «πρέπει» για το 4/4 (μετά την γκέλα με την Βαλένθια και την αυτοχειρία στην Μπολόνια), λίγο το κατάμεστο γήπεδο, λίγο η μέτρια εικόνα στη νίκη επί της αποδεκατισμένης Αρμάνι και λίγο ο βαθμός δυσκολίας του αγώνα με την Μονακό, ήταν εμφανές ότι είχαν «φορτώσει» με μεγάλη πίεση τους ώμους του Γιώργου Μπαρτζώκα και των παικτών.
Γι’ αυτό και από το τζάμπολ, κιόλας, η ατμόσφαιρα στο ΣΕΦ θύμιζε αγώνα playoffs! Οι δύο ομάδες, άλλωστε, έχουν συναντηθεί 13 φορές (μαζί με ένα φιλικό τον Σεπτέμβριο του 2021) μέσα σε σχεδόν 2,5 χρόνια (ρεκόρ 7-6) και οι Μονεγάσκοι, ήταν πάντα ένας από τους πιο δυσκολοκατάβλητους αντιπάλους για τους «ερυθρόλευκους».
Όλοι θυμούνται την την συγκλονιστική εξέλιξη της προημιτελικής σειράς που έστειλε τον Ολυμπιακό στο Final 4 του Βελιγραδίου (2022) στο πέμπτο παιχνίδι (παρουσία του Κέβιν Ντουράντ), καθώς επίσης και τις περυσινές μονομαχίες, που η ομάδα του Πριγκιπάτου είχε νικήσει και τα δύο ματς της κανονικής περιόδου και οι Πειραιώτες της πήραν την μπουκιά μέσα από το στόμα στον συγκλονιστικό ημιτελικό του Κάουνας (2023), με εκείνο το ασύλληπτο επιμέρους 27-2 στην 3η περίοδο!
Έχοντας παρακολουθήσει σε απόσταση 7-8 μέτρων από το παρκέ, τις περισσότερες εφετινές εντός έδρας αναμετρήσεις των Πειραιωτών, επιστρέψτε μου να θεωρήσω την 4η συνεχόμενη νίκη τους (75-73), όχι απλά ως την σημαντικότερη της σεζόν, αλλά ως εκείνη που τους δίνει την ευκαιρία να αλλάξουν την προοπτική της.
Αλλά και επειδή ήταν μία απ’ αυτές που «λατρεύει» ο προπονητής τους. Λίγη ώρα μετά την κόρνα της λήξης, μάλιστα, το παραδέχτηκε και ο ίδιος ο 58χρονος τεχνικός της ομάδας, υπογραμμίζοντας με την παρακάτω φράση, την πεμπτουσία της φιλοσοφίας του: «Έχω απέχθεια για τη λέξη “ηγέτης”! Στα δικά μου μάτια είναι αυτός που θυσιάζεται πάντα για την ομάδα και δίνει το παράδειγμα!», σχολίασε με νόημα, έχοντας δει νωρίτερα την απόδοση των παικτών του να παραπέμπει ίσως περισσότερο από ποτέ φέτος, σε αυτο το αγωνιστικό μοντέλο που οραματίζεται!
Και πράγματι, με την ομάδα του Σάσα Ομπράντοβιτς να μπαίνει στο γήπεδο πολύ συγκεντρωμένη για να «διορθώσει» την κεκλεισμένων των θυρών ήττα από την Μακάμπι στην σερβική πρωτεύουσα και με την αθλητικότητα και το physicality των παικτών της (μαζί και με τα double team που έστελναν οι γηπεδούχοι στον Μάικ Τζέιμς), να δημιουργούν ευθύς εξαρχής πολλά mismatch, η Μονακό ευστόχησε στην 1η περίοδο σε εννέα συνεχόμενες επιθέσεις και ξέφυγε με 13-21 στο 8ο λεπτό!
Έστω κι αν το second unit έκανε εξαιρετική δουλειά (με μοναδικές παραφωνίες τον Μιλουτίνοφ και τον Μπραζντέικις) στην άμυνα και ο Ολυμπιακός δεν επέτρεψε ποτέ στους φιλοξενούμενους να ξεφύγουν με μεγαλύτερη διαφορά από το -6 (48-54 στο 28’), από τον τρόπο με τον οποίο εξελισσόταν το ματς, ήταν εμφανές ότι οι Μονεγάσκοι είχαν το πάνω χέρι!
Θέλετε η απίστευτη ωριμότητα του Τζέιμς (παρ’ ότι τον έσκασαν ο Γουόκαπ και ο Γουίλιαμς-Γκος, δεν πήρε καμία λάθος απόφαση και τελείωσε το ματς με 7 ασίστ και μηδέν λάθη), που μοίραζε σωστά το παιχνίδι; Θέλετε τα εννέα περισσότερα επιθετικά ριμπάουντ (συνολικά 14) και η μεγάλη δυσκολία με την οποία οι δευτεραθλητές Ευρωπης έφταναν στο καλάθι από την αμυντική πίεση που δέχονταν;
Ήταν ξεκάθαρο ότι οι «ερυθρόλευκοι» χρειάζονταν μία πολύ δυναμική υπέρβαση απ’ αυτήν που της προσδίδει η ξεχωριστή τους ικανότητα να αμύνονται! Κι αν το σκοράρισμα της 3ης περιόδου «διασώθηκε» κατά κύριο λόγο από τα κερδισμένα φάουλ και την ευστοχία στις βολές (7/8) της 3ης περιόδου, από τους 6 υπερπολύτιμους πόντους του Παπανικολάου (8π.) και από την μακρινή «βόμβα» του Κάνααν, στο 4ο δεκάλεπτο μπορούσε να διακρίνει την σπίθες που πετούσαν τα μάτια όλων όσοι πάτησαν το παρκέ.
Σε ποιον να πρωτοαναφερθεί κανείς; Στον Σακίλ ΜακΚίσικ (13π. με 3/4 τριπ.), που είναι ο μοναδικός παίκτης του Ολυμπιακού με την δυνατότητα να αλλάξει τον ρυθμό με το κάθετο παιχνίδι του;
Ότι είχε επιστρέψει για τα καλά είχε φανεί από το κλέψιμο που έκανε στο πρώτο μέρος και το κάρφωμα που ακολούθησε (ενώ στο αμέσως προηγούμενο ματς, σε ανάλογη φάση είχε πάει στο lay up)! Ο 33χρονος Αμερικανός guard έκανε την πιο γεμάτη του εφετινή εμφάνιση σε ματς που «έκαιγε» και με το τρίποντό του στα 22”, έβαλε φαρδιά πλατιά την υπογραφή του στο τελικό 75-73.
Στον Τόμας Γουόκαπ (9π., 7ρ. & 9ας.), ο οποίος έκανε ίσως το πιο μεστό παιχνίδι του στην εφετινή σεζόν («υπεύθυνος» για τους 31 από τους 75 πόντους της ομάδας του), πλησιάζοντας το triple double, «κλειδώνοντας» τον Τζέιμς (είχε 10π. με 4/14 σουτ) και θυμίζοντας κατά πολύ τον περυσινό «Θωμά»;
Στον Κάνααν (16π. με 2/5 τριπ.), που επέστρεψε στο παρκέ με αυτοπεποίθηση και προσέδωσε επιθετική ασφάλεια με τις 8/8 βολές και τα δύο τρίποντα-«μαχαιριές» προς το τέλος της 3ης και της 4ης περιόδου;
Στον Άλεκ Πίτερς (14π.), που εξελίσσεται στην ιδανικότερη εσωτερική μετεγγραφή, είναι σιωπηλός «δολοφόνος» με ασύλληπτη βελτίωση από πέρυσι (μ.ο. 15,4π. & 5,3ρ.) κι αδιανόητα νούμερα ποσοστά ευστοχίας (85,4% βολ., 61% διπ. & 54,8% τριπ.), έχει και 7/7 τρίποντα στον 2ο γύρο της διοργάνωσης;
Ή στον Φαλ (9π., 3ρ. & 3ασ. με 3/4 βολ. & 3/3 διπ.), από τον οποίο αρχίζει και τελειώνει σε άμυνα κι επίθεση όλο το παιχνίδι του Ολυμπιακού;
Παρεμπιπτόντως, ο Γάλλος σέντερ έβαλε ένας εξαιρετικά μεγάλης δυσκολίας καλάθι για την ισοφάρισε σε 69-69, ποστάροντας από έξω προς τα μέσα τον καλύτερο αμυντικο της Μονακό (ο Τζον Μπράουν στύλωσε τα υπερδύναμα πόδια του για να τον κρατήσει μακριά από το καλάθι κι έβαλε τα χέρια του για να του αποσπάσει την μπάλα, χωρίς επιτυχία), ενώ στα τελευταία 5 ματς έχει βελτιώσει την ευστοχία του στις βολές (11/13) και δεν «πληγώνει» την ομάδα του, όταν ο αντίπαλος επιλέγει να του κάνει φάουλ (από την στιγμή που η μπάλα περνάει πολύ συχνά από τα χέρια του)!
Ολοι τους ήταν υπέροχη και συνέβαλαν τα μέγιστα ώστε ο Ολυμπιακός να πετύχει το 4/4, να φτάσει σε μία τεράστια νίκη αυτοπεποίησης, να κάνει «άλμα» 4αδας και ταυτόχρονα να αποφύγει το 0/2 με την Μονακό, το οποίο στις πολλαπλές ισοβαθμίες οι οποίες είναι πιθανό να προκύψουν, θα τον ανάγκαζε σε υποχώρηση...
Με αυτή την πλούσια «προίκα», λοιπόν, το ταξίδι της 6ης «διαβολοβδομάδας» που ακολουθεί στην Ιβηρική (για τα ματς με την Μπαρτσελόνα και την Μπασκόνια), δείχνει πολύ λιγότερο επικίνδυνο... Έστω κι αν οι «ερυθρόλευκοι» μετρούν 4 ήττες σε ισάριθμους εντός έδρας αγώνες απέναντι στις ισπανικές ομάδες!
Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.
Στην συγκεκριμένη στήλη θα βρείτε αντικειμενικά καταγεγραμμένη άποψη γύρω από τα μπασκετικά δρώμενα και μπόλικη ανάλυση, ενίοτε σε συνδυασμό και με ρεπορτάζ. Το Gazzetta, άλλωστε, μπορεί να μπήκε στην καθημερινότητα μου στη μέση της έως τώρα δημοσιογραφικής διαδρομής (2008), ωστόσο, εδώ και 13 χρόνια αποτελεί την πιο σύγχρονη και ταχύτερη πλατφόρμα ενημέρωσης και ένα μέσο στο οποίο απολαμβάνω από την πρώτη μέρα να δουλεύω. Και σίγουρα το μόνο από τα πολυάριθμα στα οποία έχω εργαστεί και εργάζομαι (τηλεόραση, ραδιόφωνο, εφημερίδα, περιοδικό), το οποίο εξελίσσεται ολοένα και περισσότερο, σε τέτοιο βαθμό ώστε να γίνεται ευχάριστη εμμονή για τους αναγνώστες αλλά και για όλους εμάς τους συντελεστές. Να χαιρόμαστε λοιπόν τη νέα του έκδοσή του και να το εξελίσσουμε συνεχώς!
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Belen Fernandez
Andrew Mitrovica
Mort Laitner
Rami G Khouri
Ali Fathollah-Nejad
Nikkei Editorial
visit website
