Son Güncellenme Tarihi: Şubat 11, 2024 / 07:00

‘Aydınlanma Devrimi’nin yüzüncü yılında mutlu bireyi olmayan ülke neresi diye sormaya gerek var mı? Yaşadığımız yedi iklim, dört köşesi cennet olan Türkiye! Bu kadar güzel coğrafyanın, iklimin sahibi ülkenin insanları nasıl mutsuz olur?! Bir de mutlu kentler seçilirken…

Bir ülkeyi yönetenler o ülkenin yönetim biçimine, demokratik, laik, hukuk devleti oluşuna inanmaz, halkları, inançları kültürel zenginlik olarak görmez, özümsemez, insan haklarına özen göstermezse, demokrasi eksikliği yaşamın her alanında baş gösterir. Sonunda sadece insanların değil, tüm canlıların, çevrenin bile demokrasiye gereksinimi büyüdükçe büyür.

Yerel seçimlere giderken partilerin, adayların konuşulması ötesinde yerel yönetimlere yönelik projeleri ne yazık ki duyamıyoruz. Çünkü çağdaş kentler yaratmak, kentlilik bilinci vermek, kentlerde mutlu ve huzurlu yaşamı sağlamak düşüncesine yoğunlaşmaktan öyle uzaklar ki… Uzak ülkeler gibi uzak…

Yaptıkları siyaset, konuştukları çatışmacı, ezici, ötekileştiren dilin yaratıcılıktan, kucaklamaktan, barıştan yana olmayışı, kirlenen siyaset dili ne yazık ki bir makale konusu olabilecek kadar üzüntü verici. Yoksunluklarını, eksikliklerini söz dalaşı ile aşmak ülkemize özgü sanırım.

Dünyanın birçok ülkesini görmesem kongrelerinde konuşulan sorunlarını ve çözüm önerilerini dinlemesem, kentlerde insanı mutlu etmeye yönelik anlamlı, yaratıcı projelerine tanık olmasam bunları söyleyemem. Tıpkı çocukken bir dağ köyünden geldiğim Ankara’ya, uzun yıllar, ‘Işıklı başkentim’ der miydim? Oysa dünya başkentlerini görünce aslında Ankara’nın ne kadar da karanlık olduğuna karar verdim. Işıklandırılan alanlar ise otobanlara ve binalara yönelik, insanların........

© Gazete Pencere