“Kıyamet denen şey insanların yok oluşlarına karşı bir boyun eğme mi yoksa bilim ışığında hayatta kalma mücadelesinin verildiği gün mü demektir?”

İnsanlar yüzyıllar öncesinden bugüne ulaşan tüm donanımlarını, bilgi, birikim ve tecrübelerini kullanarak hayatını inşa etmiş, belirli kültürler ve normlar çerçevesinde yaşamaya devam etmektedir. Din, dil, ırk ve daha nice kavramlar üzerinden eşitlik, eşitsizlik, farklılık gibi kuramlarla beraber inanan ve inanmayan, ortada kalanlar olarak ayrılmışlar, bir arada yaşayabilmenin yollarını aramaya çalışmışlardır. Tüm bunlar doğrultusunda insanların büyük çoğunluğunun inandığı ortak bir korku ve inanç vardır: kıyamet günü.

Hemen hemen herkes inanan ya da inanmayan kesim olarak bir gün dünyanın büyük bir yıkımla birlikte yok olup gideceğine inanmışlardır. Özellikle dini ögelerin ve inançların baskın geldiği dünyada bu yok oluşun bir çaresinin bulunmayacağına, herkesin bir gün kendi kaderine razı olarak yok olacağını varsayarlar. Tüm bunlar çerçevesinde insanların bu yok oluşu bilerek yaşaması kadercilik olarak nitelendirilmektedir.

Her inanç ve din farklı söylemlerle birlikte, kıyamet günüyle ilgili pek çok anlayış geliştirmiştir. Kimileri bu yok oluşa surun üflendiği ve haber verildiği, meleklerin yeryüzüne inerek dünyayı cezalandırdığı bir gün, kimileri ise bilmediğimiz enerjinin ve gücün bir şekilde kendi kendini Big Bang teorisinde olduğu gibi var ederken diğer taraftan da hızla yok edeceğine gönderme yapar.

Tüm bunlar doğrultusunda bu zamana kadar çekilmiş tüm kıyamet temalı filmlerde gördüğümüz hayatta kalma mücadelesi, gelişmiş efektlerle etkileyici ancak aynı zamanda da klasik diyalogların aksine 2012 (2009) filmini de kıyamet temalı bir film olarak değerlendirmenin ötesini görebilirsek bambaşka sonuçlara doğru yöneltebiliriz kendimizi.

Film, kadim medeniyetlerden birisi olan Maya’ların kullandıkları takvime göre........

© Film Hafızası