1 Mayıs işçi sınıfının “Birlik, Mücadele ve Dayanışma Günü”. Her 1 Mayıs, işçilere, bölünmüşlük ve dağınıklığa son vererek birleşip güç olmaya, yani örgütlülüğe; kapitalistler ve hükümetlerinin yoğunlaştırdıkları sömürü ve zorbalığa karşı mücadeleye ve hem birbirleriyle hem de sömürü ve zorbalığa uğrayan geniş emekçi kitlelerle kapitalistler ve hükümetlerinin saldırılarına karşı dayanışmaya olan yaşamsal ihtiyaçlarını bir kez daha hatırlatıyor. Birleşip fabrika ve iş yerlerinde işi durdurarak sokaklarla alanları doldurduklarında tanık oldukları birlik, mücadele ve dayanışmalarından gelen güçleriyle yapamayacakları şey olmadığını her yıl yeniden görüyorlar. Gördükleri, ama kavrayıp içselleştirmeleri gereken, en başta sömürüden ve kapitalistlerin emirlerine amade bir “kalabalık” olmaktan kurtulabilecekleridir. İşçi sınıfı iş gücünü kapitalistlere kiralamak ve karşılığında geçinme, yeme-içme ve ev kiralarıyla ulaşım giderlerine bile yetmeyecek üç kuruşluk ücrete “eh” demek zorunda değildir. Bal gibi, kendi kendini, bir parçası olduğu bütün bir toplumu ve ülkesini, giderek tüm dünyayı kapitalistlere hiç ihtiyaç duymadan yönetebilir.

Muhtaç olduğu kudret, “damarlarındaki asil kan”da değil, birliği, mücadelesi ve dayanışmasındadır.

Şüphesiz, öncelikle bir parçası olduğu, sınırları tek tek devletlerin egemenlikleriyle çizilmiş kendi toplumunda ücret........

© Evrensel