Bayılıyorum böyle yerlere. Tek marka biranın sadece fıçısı, rakının da en klasiği var. Onlar müşterisini tanıyor, müşterileri de onları.

Burası Ümraniye Esenevler’de bir meyhane, Cancana Dostları. Aslında bir bölümü Ataşehir sınırları içinde kalan 3001. Cadde’nin devamında. O1-O2 otoyolu Çamlıca bağlantısı üzerindeki köprüden geçince artık Ümraniye’desiniz. Caddenin Ataşehir kısmında karşılıklı meyhaneler yer alırken bu tarafta Cancana Dostları dışında mekân yok. Eskiden hepsi 1 Mayıs Mahallesi sınırları içindeyken, 2008’de Ataşehir kurulunca, büyük bölümü o tarafta kalmış.

Fahrettin (Kerim Avcı), en eski dostlarımdan biri. Üniversite için İstanbul’a geldiğimde ikimiz de Cumhuriyet’te gece muhabirliği yapıyorduk. 40 yıllık iki dost, bu gece Cancana Dostları’nda içeceğiz. Daha uygun bir yer olamaz.

Kerahat vakti, 3001. Cadde’nin trafik çilesinden sonra ulaştık Cancana’ya. 30 Ağustos İlkokulu otobüs durağının hemen arkasındaki cepte, caddeye cepheli.

Dar uzunca bir salon… Girişin solunda üç sıra masa, mutfak, ocakbaşı, iki kabinli alaturka tuvalet var. Açıkçası tuvaletlere pek özen gösterilmemiş. Solda ise hem adisyonların tutulduğu hem de fıçı biranın servis edildiği bir banko, bankodan sonra kimi dört, kimi altı, kimi sekiz kişilik yedi masa bulunuyor. İlk sırada bir beyefendi birasını yudumluyor, ikinci sıra bizim.

Fahrettin meze seçimini bana bırakıyor. Meze dolabında 15 çeşit var. Bazılarını görünüşü zaten ele veriyor.

Humus, Arnavut ciğeri, acılı ezme, patates salatası, haydari seçiyorum. Yarımşar porsiyon. Gelenlerin bazılarında da tazelik ve malzeme sorunu var. Bir de 35’lik rakı söylüyoruz, marka seçme şansı yok ama razıyız gelenden zaten.

Dört televizyon ekranında da aynı kanal, TRT Müzik açık. Türkü programının adı Sade. Şükriye Tutkun ve Ali Osman Erbaşı hem sunuyor hem çalıp söylüyor.

Karşımızdaki masanın duvarında karakalem bir cezaevi resmi asılı. Avlusundaki kadroda kimler yok ki…

Soldan sağa sayıyorum: Oturanlar Sabahattin Ali ve Aziz Nesin. Deniz Gezmiş Yılmaz Güney’le, Uğur Mumcu Nazım Hikmet’le voltada. En sağda bağlama çalan da Mahzuni Şerif. Hayali kadronun yattığı hayali cezaevi için Sinop Cezaevi’nden esinlenilmiş.........

© Diken