Kıymetli Okuyucularım;

Dijital çağın paradokslarıyla ilgili düşüncelerimi paylaşmak istiyorum. Günümüzde özgürlük kavramının ne kadar karmaşık olduğunu düşünüyorum. Her şeyin erişilebilir ve görünür olması özgürlük hissini artırabilir gibi görünüyor, değil mi? Ama işin içine girince, bu kadar çok bilgi arasında gerçeği ayırt etmek ve anlamak giderek zorlaşıyor. Bilgiye erişim özgürlüğü, kesinlikle harika bir şey, fakat bu erişim aynı zamanda bilginin doğruluğunu ve güvenilirliğini sorgulama sorumluluğunu da beraberinde getiriyor. Özgürlük demek, doğru bilgiye erişme ve onu doğru bir şekilde yorumlama yeteneği demek. Ama aynı zamanda bu bilgi yığını içinde doğruluğu ve yanıltıcılığı ayırt etme zorluğunu da içeriyor.

Politik doğruculuk da bu karmaşık tabloya ek bir boyut katıyor. Toplumda kabul görmüş değerlere ve inançlara aykırı olabilecek ifadelerden kaçınılıyor, duyarlı grupların veya bireylerin hassasiyetleri göz önünde bulunduruluyor. Bununla birlikte, politik doğruculuk bazen gerçekleri gölgeleyebilir ya da aşırıya kaçabilir.

Post-truth dünyası da işleri daha da karıştırıyor. Gerçeklerin objektif olarak belirlenmesinin önemini azaltıyor. Duygusal itirazlar, ideolojik inançlar ve kişisel ön yargılar gerçeklerin yerini tutabilir hale geliyor. Bu da özellikle siyasette ve medyada gerçeklerin manipüle edilmesi veya çarpıtılması eğilimini artırıyor. Dijital dünyanın meta-gerçekliği ise tam bir labirent gibi. İnternet ve dijital teknolojilerin yaygın kullanımı, sanal gerçekliklerin veya yanıltıcı imgelerin gerçek dünyadaki algıları değiştirebilecek kadar etkili olabileceğini gösteriyor. Sosyal medya, yapay zekâ ve diğer dijital araçlar, gerçeklik algısını etkileyebilir ve değiştirebilir.

Trump ve Biden Kampanyalarında Dijital Çağın Paradoksları

Totalitarizmin Kökenleriyle ilgili Hannah Arendt’in eserinde vurguladığı paradokslar, bugünün dünyasında daha da belirgin hale geliyor. Totaliter rejimler, düşüncesini özgürlük açısından ele aldığımızda, dijital teknolojilerle manipüle ederek politik doğruculukla oynuyorlar. Gerçeklik yerine propaganda ve yanıltıcı bilgilerle dolu bir ortam oluşturarak post-truth düzenini teşvik ediyorlar. Donald Trump ve Joe Biden kampanyaları da bu paradoksları açıkça göstermekte. Trump'ın seçim propagandası, politik doğruculukla ters düşen, sıklıkla çarpıtılmış veya gerçek dışı ifadelerle doluydu. Post-truth döneminin bir örneği olarak, Trump'ın medya üzerindeki etkisi ve sosyal medyadaki büyük takipçi kitlesi, gerçeklerin manipüle edilmesine olanak tanımıştır. Biden ise politik doğruculuğu ön plana çıkarmış, bilimsel gerçeklere ve kanıtlara dayalı bir kampanya yürütmüştür. Ancak, Biden'ın kampanyası da post-truth'un etkilerinden kaçınamamış, rakiplerinin yanıltıcı bilgilere başvurmasıyla karşı karşıya kalmıştır. Neticede, Trump ve Biden kampanyaları, dijital çağın paradokslarını ve totalitarizmin kökenlerini yansıtan birer örnek olmuştur. Politik doğruculuk,........

© Başkent'te Karar