Αυτά τα λόγια μεταξύ άλλων, είχε υπαγορεύσει στον Τερτσέτη, ο Γέρος του Μοριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που έγραψε τα απομνημονεύματά του.

Ηγετική φυσιογνωμία της Ελληνικής Επανάστασης, γεννημένος τη Δευτέρα της Λαμπρής, 3 Απριλίου 1770, στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, γιος του κλέφτη Κωνσταντή Κολοκοτρώνη, που πήρε μέρος στην εξέγερση των Ορλωφικών και με τα κατορθώματά του, είχε καταστεί ο φόβος και ο τρόμος των Αλβανών, που λυμαίνονταν τότε το Μοριά, και που, τελικά εξοντώθηκε απ’ αυτούς, στα 1780.

Ο Θοδωρής, σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων, ακολούθησε το παράδειγμα του πατέρα του, κι έγινε κλέφτης στα βουνά της Πελοποννήσου, καταφεύγοντας στα 1806 για κάποιο διάστημα στη Ζάκυνθο, αφού, στο Μοριά, γινόταν ο χαλασμός των κλεφτών.

Στα Επτάνησα, μυήθηκε στις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, καθώς και στη Φιλική Εταιρεία, κι έτσι εξελίχτηκε σε ηγέτη των αγωνιστών, τα κρίσιμα εκείνα χρόνια για τους Έλληνες, καθώς αγωνίζονταν εναντίον των Τουρκαλβανών, και, αργότερα, των Τουρκοαιγύπτιων, ενώ, έσωσε και στερέωσε την Επανάσταση στα πρώτα και δύσκολα χρόνια του πολέμου. Κι όλα αυτά, τα καταμαρτυρούν, το Βαλτέτσι, τα Δερβενάκια, όπου κι εξοντώθηκε η αποτελούμενη από τριάντα χιλιάδες στρατιά του Δράμαλη στα 1822, αλλά, πάνω απ’ όλα η μεγάλη του επιτυχία, υπήρξε στην Άλωση και το πάρσιμο της Τριπολιτσάς, στις 23 Σεπτεμβρίου του 1821, που ήταν το μεγαλύτερο στρατιωτικό και διοικητικό κέντρο των Τούρκων στην Πελοπόννησο.

Παρόλη την προσφορά του, όμως, στον αγώνα, τόσον αυτού, όσο και ολόκληρης της οικογένειάς του, δεν απέφυγε τις ταλαιπωρίες και τις διώξεις, τις ψευδείς κατηγορίες και τις φυλακίσεις, που υπέστη από τους συμπατριώτες του, στιγματισμένος και από τον χαμό του γιου του, Πάνου, στον εμφύλιο του 1824, ενώ, στα 1833 τον βρίσκουμε φυλακισμένο στο Ναύπλιο, και κατηγορούμενο για συνομωσία εναντίον του βασιλιά Όθωνα, που στα 1835, τον έσωσε από τη θανατική ποινή, δίδοντάς του χάρη!

Ευτύχησε όμως ο Κολοκοτρώνης να δει την αγαπημένη του πατρίδα ελεύθερη, όπως ποθούσε, και αξιώθηκε να ζήσει ήρεμα και να τύχει διακρίσεων από μεριάς της πατρίδας και της πολιτείας!

Έφυγε από τη ζωή στις 4 Φεβρουαρίου του 1843. Από τότε έχουν περάσει 181 χρόνια! ΚΙ εμείς σήμερα δεν έχουμε παρά να τον θυμόμαστε και να είμαστε περήφανοι για τα κατορθώματά του και να τον ευγνωμονούμε για την προσφορά του στην ελευθερία της πατρίδας μας και να φέρνουμε στη μνήμη μας και τα σοφά του λόγια, που κατά καιρούς είχε πει, στα δύσκολα εκείνα χρόνια του αγώνα, που η αξία τους είναι σαφώς διαχρονική! Είπε, λοιπόν:

«Ο Θεός, υπέγραψε την Ελευθερία της πατρίδος μας, και δεν παίρνει πίσω την υπογραφή Του!». Κι αυτά τα λόγια τα’λεγε πολύ συχνά, για να τονώσει το πεσμένο ηθικό των αγωνιστών, ενισχύοντας έτσι, την πίστη τους στο Θεό και στον αγώνα!

«Μια φορά εβαπτιστήκαμε με λάδι, βαφτιζόμεθα και μία με αίμα, κι άλλη μία για την ελευθερία της πατρίδος μας!»

Σχετικά με τη δολοφονία του Καποδίστρια, είπε:

« Κάποτε, τα γαϊδούρια, ξεσηκώθηκαν, και πήραν την απόφαση, να σκοτώσουν τον σαμαρά, που τους έφτιαχνε τα σαμάρια, για να απαλλαγούν απ’ αυτά και από το φορτίο που τους φόρτωναν οι άνθρωποι. Έτσι κι έγινε. Αμέσως όμως, μετά από αυτό, τα «καλφάδια» του σαμαρά, (δηλ. οι μαθητευόμενοι), πήραν την πρωτοβουλία να φτιάξουν αυτοί τα σαμάρια, μα δεν τα κατάφεραν, γιατί δε γνώριζαν να κάνουν ακόμα σωστά τη δουλειά τους, επειδή ήταν μαθητευόμενοι, αλλά, κι επειδή είχαν χάσει και τον μάστορά τους. Έτσι, τα κακοφτιαγμένα σαμάρια, άρχισαν να χτυπάνε τα δυστυχισμένα γαϊδούρια, και να τα πληγώνουν, που, δεν άργησαν να καταλάβουν, πως, με την ανόητη πράξη τους, έπεσαν απ’ το κακό στο χειρότερο!».

Και ο λόγος του Κολοκοτρώνη προς τους νέους, στις 8 Οκτωβρίου του 1838, που εκφώνησε προς αυτούς στην Πνύκα, υπήρξε και η πνευματική του Διαθήκη προς το Έθνος μας, όπου, μεταξύ άλλων είπε:

«…Εις εσάς μένει να ποτίζετε το δέντρο που φυτέψαμε, να μην ξεραθεί. Εις εσάς μένει να ισάσετε και να στολίσετε τον τόπο, όπου ημείς ελευθερώσαμε! Να έχετε ομόνοια, να πιστεύετε τη θρησκεία μας, να ακούτε τα λόγια των διδασκάλων σας, τις συμβουλές τους, αλλά και αυτές των γεροντότερων, και να καλλιεργείτε στο μυαλό σας την αρετή της ελευθερίας…».

Σήμερα, 181 χρόνια από το θάνατό του, τον Γέρο του Μοριά, δεν τον βρίσκεις πουθενά παρά μόνο στις καρδιές και στη μνήμη ενός ολόκληρου λαού!

QOSHE - 4 Φεβρουάριου 1843! 4 Φεβρουάριου 2024! 181 χρόνια από τότε! - Φωτεινή Τσιτσώνηκαβάγια
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

4 Φεβρουάριου 1843! 4 Φεβρουάριου 2024! 181 χρόνια από τότε!

2 1
05.02.2024

Αυτά τα λόγια μεταξύ άλλων, είχε υπαγορεύσει στον Τερτσέτη, ο Γέρος του Μοριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που έγραψε τα απομνημονεύματά του.

Ηγετική φυσιογνωμία της Ελληνικής Επανάστασης, γεννημένος τη Δευτέρα της Λαμπρής, 3 Απριλίου 1770, στο Ραμοβούνι της Μεσσηνίας, γιος του κλέφτη Κωνσταντή Κολοκοτρώνη, που πήρε μέρος στην εξέγερση των Ορλωφικών και με τα κατορθώματά του, είχε καταστεί ο φόβος και ο τρόμος των Αλβανών, που λυμαίνονταν τότε το Μοριά, και που, τελικά εξοντώθηκε απ’ αυτούς, στα 1780.

Ο Θοδωρής, σε ηλικία δεκαπέντε χρόνων, ακολούθησε το παράδειγμα του πατέρα του, κι έγινε κλέφτης στα βουνά της Πελοποννήσου, καταφεύγοντας στα 1806 για κάποιο διάστημα στη Ζάκυνθο, αφού, στο Μοριά, γινόταν ο χαλασμός των κλεφτών.

Στα Επτάνησα, μυήθηκε στις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, καθώς και στη Φιλική Εταιρεία, κι έτσι εξελίχτηκε σε ηγέτη των αγωνιστών, τα κρίσιμα εκείνα χρόνια για τους Έλληνες, καθώς αγωνίζονταν εναντίον των Τουρκαλβανών, και, αργότερα, των Τουρκοαιγύπτιων, ενώ, έσωσε και στερέωσε την Επανάσταση στα πρώτα και δύσκολα χρόνια........

© ΑΙΧΜΗ


Get it on Google Play