Θλίβομαι που δεν «φοίτησα» στην Αριστερά. Κομμουνιστική και μη. Και θλίβομαι διότι είναι ωραίο το συναίσθημα της ζαλάδας που η συγκεκριμένη ιδεολογία προκαλεί. Έχετε συνέλθει μετά από ολική νάρκωση, για να διαπιστώσετε τι ωραίο συναίσθημα είναι να μη ξέρεις τι σου γίνεται, μακριά από προβλήματα και άλλες πεζές κοινοτοπίες; Λοιπόν αυτό έπαθα -τη ζαλάδα εννοώ- διαβάζοντας τη διαμάχη μεταξύ των Ελλήνων κομμουνιστών -των αυθεντικών- και της λοιπής Αριστεράς για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Οφείλω να ομολογήσω όμως, καίτοι εναντίον των οπαδών του Στάλιν, ότι συμφωνώ με τον Περισσό ότι με νομοθετικές ρυθμίσεις θα μπορούσε να λυθεί το θέμα της υιοθεσίας της τεκνοθεσίας και πάσης άλλης αφασίας, θέμα που προκύπτει από την ένωση δύο ατόμων του ιδίου φύλου. Ένωση, βεβαίως, ποιητική αδεία.


Άλλωστε η νομική επιστήμη είναι κάτι σαν ακορντεόν. Έχεις μια ιδέα. Τη νομοθετείς. Λύνεις το πρόβλημα και από κει και πέρα επιτρέπεις σε αυτήν την επιστήμη να ερμηνεύει τον νόμο κατά τις διάφορες πτυχές του. Γι’ αυτό και υπάρχει η διασταλτική ερμηνεία. Ακορντεόν εφάμιλλο του Άστορ Πιατσόλα. Τώρα όμως το πρόβλημα που αναδεικνύεται αλλά όλοι το παραβλέπουν είναι μια καινοφανής ιδέα περί ανθρώπινης φυσιολογίας που μπορεί να οδηγήσει κόσμο και κοσμάκη στην Καζαμπλάνκα, όπου ως γνωστόν κάποτε γίνονταν οι καλύτερες αλλαγές φύλου.

Η ιδέα βεβαίως είναι αριστερής προέλευσης, απ’ όπου προέρχονται και οι περισσότερες πρωτοτυπίες, τις οποίες ο συντηρητικός κόσμος ούτε να διανοηθεί μπορεί. Εξηγούμαι. Η Αριστερά λοιπόν, δεν έχει σημασία ποια, μία πάντως από αυτές που γεννήθηκαν όπως η Αθηνά από το κεφάλι του πονοκεφαλιασμένου Δία, που του το άνοιξε με μια σφυριά ο Ήφαιστος, διότι δεν υπήρχαν τότε ντεπόν, απορρίπτει την άποψη των αυθεντικών κομμουνιστών, που διατείνονται ότι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών σημαίνει κατάργηση της μητρότητας! Όχι, λένε. Δεν καταργείται η μητρότητα. Δεδομένου όμως ότι η μητρότης προέρχεται από την ιδιότητα της μητέρας και κατ’ επέκταση από τη μήτρα, φαντάζομαι ότι, για να καταργηθεί η μητρότητα, κατά την αντίληψη κάποιων θα έπρεπε ο εις εκ των δύο εγγάμων του ιδίου φύλου να υποστεί τη σωστή επέμβαση, κατά προτίμηση στην Καζαμπλάνκα, ώστε να ταυτοποιείται και η ιδιότητα κατ’ αντιδιαστολή προς την πατρότητα. Μπορεί μάλιστα κατά την επέμβαση να προβάλλεται συγχρόνως και η ομώνυμος ταινία με τον Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ προς διπλή τέρψη του εγχειριζομένου.

Δημοσιεύτηκε στην Απογευματινή
QOSHE - Ραντεβού στην... Καζαμπλάνκα - Νίκος Σίμος
menu_open
Columnists Actual . Favourites . Archive
We use cookies to provide some features and experiences in QOSHE

More information  .  Close
Aa Aa Aa
- A +

Ραντεβού στην... Καζαμπλάνκα

3 0
01.02.2024
Θλίβομαι που δεν «φοίτησα» στην Αριστερά. Κομμουνιστική και μη. Και θλίβομαι διότι είναι ωραίο το συναίσθημα της ζαλάδας που η συγκεκριμένη ιδεολογία προκαλεί. Έχετε συνέλθει μετά από ολική νάρκωση, για να διαπιστώσετε τι ωραίο συναίσθημα είναι να μη ξέρεις τι σου γίνεται, μακριά από προβλήματα και άλλες πεζές κοινοτοπίες; Λοιπόν αυτό έπαθα -τη ζαλάδα εννοώ- διαβάζοντας τη διαμάχη μεταξύ των Ελλήνων κομμουνιστών -των αυθεντικών- και της λοιπής Αριστεράς για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Οφείλω να ομολογήσω όμως, καίτοι εναντίον των οπαδών του Στάλιν, ότι συμφωνώ με τον Περισσό ότι με........

© Παραπολιτικά


Get it on Google Play