Δε μπορούσα να φανταστώ πως μετά τη διάσπαση τού ‘68, θα γινόταν τόσες διασπάσεις, ή αποχωρήσεις στο χώρο της Αριστεράς. Μη φοβάστε όμως, με το σύντομο αυτό γραφτό δεν θα επιχειρήσω πολιτικές αναλύσεις. Εξάλλου αυτές έχουν γίνει από καταλληλότερους και αξιόλογους συντρόφους τής πάλαι “Κομουνιστικής ανανέωσης”, που όντως αγωνίστηκαν για έναν “Σοσιαλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο” με “Δημοκρατία και ελευθερία”. Η σχεδόν διάλυση τής αριστεράς από το “Σοσιαλιστικό” ΠΑΣΟΚ τον Οκτώβρη του1981 αναπτέρωσε σε πολλούς το όραμα μιάς “αλλαγής από το λαό για το λαό”. Όμως το κατόρθωμα αυτό όσο και να άλλαξε τα εκλογικά δεδομένα δεκαετιών με στόχο την κοινωνική απελευθέρωση και τον “λαό στην εξουσία”, στην πραγματικότητα αποδείχτηκε ψευδαίσθηση και οι ελπίδες φρούδες, που έσβησαν μετά από λίγα χρόνια. Δυστυχώς, έστω και η ψευδαίσθηση αυτή στο τέλος ακυρώθηκε ή και έσβησε μετά την πενταετή παραμονή τού ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Η αποτυχία τού Χώρου να αλλάξει τα δεδομένα, απέδειξε πως η κρίση δεν βρίσκεται μόνο στο Καπιταλιστικό σύστημα, αλλά είναι δομική στην Ελληνική κοινωνία που τη βιώνει καθημερινά όχι μόνο στον οικονομικό τομέα, αλλά γενικότερα ως κρίση αξιών. Αν και η κρίση αυτή συνδέεται – όπως προαναφέραμε – με αυτήν του Καπιταλιστικού συστήματος στην Ευρώπη και στον κόσμο, έχει επίκεντρο τις ελληνικές διαρθρωτικές αδυναμίες που συμβάλλουν καίρια στην καθυστέρηση τής χώρας σε όλους τους........

© ΑΛΗΘΕΙΑ